Тамаш Ваўжэцкі

Тамаш Ваўжэцкі (польск.: Tomasz Antoni Wawrzecki; 7 сакавіка 1753, маёнтак Мейшты Браслаўскага павета Віленскага ваяводства, цяпер Ігналінскі раён Літвы — 5 жніўня 1816, Відзы Лаўчынскія Браслаўскага павета), адзін з кіраўнікоў паўстання 1794.

Тамаш Ваўжэцкі
Харужы вялікі літоўскі, падскарбі надворны літоўскі
Нараджэнне	7 сакавіка 1759(1759-03-07) Мейшты, Браслаўскі павет, Віленскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	5 жніўня 1816(1816-08-05)[1][2] (57 гадоў) Відзы Лаўчынскія, Браслаўскі павет, Літоўска-Віленская губерня, Расійская імперыя
Месца пахавання	Відзы
Род	Ваўжэцкія[d]
Бацька	Аляксандр Тадэвуш Ваўжэцкі[d][3]
Маці	Барбара з Тызенгаўзаў[d]
Жонка	Юзэфа з Пацаў[d][2]
Веравызнанне	рымскі каталік
Аўтограф
Званне	генерал
Узнагароды	Ордэн Белага арла Ордэн Святога Станіслава
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Вучыўся ў езуіцкай школе ў Відзах. Пасля шлюбу жыў у маёнтку жонкі Кавалёва на Ковеншчыне. Дэпутат ад шляхты Браслаўскага пав. на Чатырохгадовым сейме Рэчы Паспалітай 1788—1792, дзе выступаў 169 разоў з палымянымі прамовамі, настойваючы на прыняцці Канстытуцыі. У пачатку паўстання 1794 дзейнічаў у чыне генерала ў Браслаўскім пав., потым — у Курляндыі. Вызначыўся ў штурме Лібавы і ў бітве пад Брэстам.

Пасля паланення Т. Касцюшкі сам узначаліў паўстанне. Узяты ў палон, быў перавезены ў Пецярбург, дзе два гады знаходзіўся ў зняволенні. Пасля ўступлення на трон Паўла I вызвалены з турмы, вярнуўся на Радзіму. З цягам часу змяніў сваю палітычную арыентацыю на прарасійскую. У час вайны 1812 знаходзіўся ў Пецярбургу. Займаў у Царстве Польскім пасады сенатара, ваяводы і міністра юстыцыі.

Сям’я

У шлюбе з Юзэфай з Пацаў, дачкой пісара вялікага літоўскага Антонія Міхала Паца.

Памяць

Памяць пра Тамаша Ваўжэцкага ўшанавана ў Браслаўскім гісторыка-краязнаўчым музеі. У Відзах знаходзіцца магіла.

• 
  Магіла Тамаша Ваўжэцкага ў Відзах
• 
  Беларуская паштоўка з выявай Тамаша Ваўжэцкага

Зноскі

1. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 204.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q123243396'></a>
2. Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. Wolff — СПб.: 1885. — С. 300. — 377 с.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124661538'></a>
3. Złota księga szlachty polskiej. R.4 — С. 413.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q126753767'></a>