Уладзімір Андрэевіч Калеснік

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Калеснік.

Уладзімір Андрэевіч Калеснік (17 верасня 1922, в. Сіняўская Слабада, Навагрудскі павет, Навагрудскае ваяводства, Польская Рэспубліка — 15 снежня 1994, Брэст) — беларускі літаратуразнавец і крытык. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Заслужаны работнік вышэйшай школы БССР (1979). Кандыдат філалагічных навук, прафесар (1983).

Уладзімір Андрэевіч Калеснік
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	17 верасня 1922(1922-09-17)
Месца нараджэння	Сіняўская Слабада, Навагрудскі павет, Навагрудскае ваяводства, Польская Рэспубліка
Дата смерці	15 снежня 1994(1994-12-15) (72 гады)
Месца смерці	Брэст, Брэсцкая вобласць, Беларусь
Пахаванне	Плоска[d]
Грамадзянства	Польшча  СССР  Беларусь
Альма-матар	філалагічны факультэт БДПУ імя М. Танка (1949)
Месца працы	Бабруйскі дзяржаўны настаўніцкі інстытут Міністэрства асветы БССР Брэсцкі дзяржаўны ўніверсітэт імя А. С. Пушкіна
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, навуковец, літаратуразнавец, празаік
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР Саюз пісьменнікаў БССР
Прэміі	Дзяржаўная прэмія БССР імя Якуба Коласа (1980) Літаратурная прэмія імя Івана Мележа (1994)
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся 17 верасня 1922 года ў в. Сіняўская Слабада Навагрудскага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер — Карэліцкі раён, Гродзенская вобласць).

Скончыў філалагічны факультэт Мінскага педагагічнага інстытута (1949), аспірантуру пры гэтым інстытуце. З 1952 года — загадчык кафедры літаратуры Бабруйскага настаўніцкага інстытута (1952—1954), затым у Брэсцкім педагагічным інстытуце з 1956 года — загадчык кафедры беларускай мовы і літаратуры. Узначальваў Брэсцкае літаратурнае аб’яднанне. Член Саюза беларускіх пісьменнікаў (з 1960), быў сакратаром яго аддзялення ў Брэсце.

Памёр 15 снежня 1994 года ў Брэсце. Пахаваны на мясцовых могілках Плоска^[1].

Творчасць, даследчыцкая дзейнасць

Літаратурную дзейнасць пачаў з 1952 як крытык. Выдаў кнігі «Паэзія змагання: Максім Танк і заходнебеларуская літаратура» (1959), «Час і песні» (1962), «Зорны спеў» (1975), «Ветразі Адысея: Уладзімір Жылка і рамантычная традыцыя ў беларускай паэзіі» (1977), «Максім Танк» (1981), «Лёсам пазнанае» (1982), «Тварэнне легенды» (1987), «Янка Брыль» (1990), «Усё чалавечае» (1993). Складальнік зборнікаў паэзіі Заходняй Беларусі «Сцяг і паходні», «Ростані волі». Даследаваў заходнебеларукую літаратуру, адкрываючы яе як грамадскі і эстэтычны феномен у беларускай літаратуры 1920-х гадоў. Аўтар дакументальна-мастацкіх твораў пра В. Таўлая («Аловесць пра Таўлая», 1964—65), заходнебеларускага рэвалюцыянера і публіцыста А. Альшэўскага («Пасланец Праметэя», 1979). Адзін з аўтараў дакументальнай кнігі «Я з вогненнай вёскі…» (1975, з А. Адамовічам і Я. Брылём). Працы Уладзіміра Калесніка вылучаюцца высокай творчай культурай, глыбінёй даследчыцкай думкі, імкненнем да аб’ектыўнасці і шматбаковасці даследавання, уменнем стварыць жывыя творчыя партрэты грамадскіх і літаратурных дзеячаў. Аўтар шматлікіх вучэбных дапаможнікаў і падручнікаў для студэнтаў педінстытутаў і ўніверсітэтаў.

Узнагароды і прэміі

• Ордэн Айчыннай вайны I ступені
• Ордэн «Знак Пашаны»
• Ордэн Дружбы народаў
• медалі
• Дзяржаўная прэмія БССР імя Якуба Коласа за ўдзел у напісанні двухтомнай «Гісторыі беларускай дакастрычніцкай літаратуры» і «Гісторыі беларускай савецкай літаратуры»
• Літаратурная прэмія імя І. Мележа (1994).

Зноскі

1. Біяграфічная даведка. (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 7 жніўня 2012. Праверана 21 чэрвеня 2011.