Уладзімір Валянцінавіч Мяньшоў

Уладзімір Валянцінавіч Мяньшоў (руск.: Влади́мир Валенти́нович Меньшо́в, нар. 17 верасня 1939, Баку — 5 ліпеня 2021) — савецкі і расійскі акцёр тэатра, кіно і тэлебачання, кінарэжысёр, сцэнарыст, прадзюсар, тэлевядучы. Заслужаны дзеяч мастацтваў РСФСР (1984), народны артыст РСФСР (1989), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1981) і прэміі «Оскар» у намінацыі «Лепшы фільм на замежнай мове» за фільм «Масква слязам не верыць».

Уладзімір Валянцінавіч Мяньшоў
руск.: Владимир Валентинович Меньшов
Род дзейнасці	кінарэжысёр, сцэнарыст, кінаакцёр, кінапрадзюсар, выкладчык, акцёр, тэлевядучы, кінасцэнарыст, грамадскі дзеяч
Дата нараджэння	17 верасня 1939(1939-09-17)[1][2]
Месца нараджэння	Баку, Азербайджанская ССР, СССР[3]
Дата смерці	5 ліпеня 2021(2021-07-05)[4] (81 год)
Месца смерці	Масква, Расія[5]
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі[6]
Грамадзянства	Расія
Жонка	Вера Валянцінаўна Алентава
Дзеці	Yuliya Menshova[d]
Месца працы	Вышэйшыя курсы сцэнарыстаў і рэжысёраў
Альма-матар	Школа-студыя пры Маскоўскім мастацкім тэатры[d] (1965) Усерасійскі дзяржаўны ўніверсітэт кінематаграфіі імя С. А. Герасімава (1970)
Партыя	Адзіная Расія
Узнагароды і прэміі	N.K. Krupskaya's state award[d] (1978) honorary citizen of Astrakhan[d] (27 верасня 2007) Залаты арол[d] (2014) Q126918344?
Сайт	владимирменьшов.рф (руск.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

У 1961 годзе стаў студэнтам акцёрскага факультэта Школы-студыі МХАТ. У 1965 годзе скончыў Школу-студыю імя Неміровіча-Данчанкі пры МХАТ, у 1970 годзе — аспірантуру пры кафедры рэжысуры ва УДІК (майстэрня Міхаіла Рома). Для творчасці ўласціва імкненне да раскрыцця асобы ў востраканфліктных сітуацыях, у якіх адначасова надае сюжэту і героям лірычную і гумарыстычную афарбоўку. Паставіў фільмы «Розыгрыш» (1977), «Масква слязам не верыць» (1979, прэмія «Оскар» 1981), «Каханне і галубы» (1984), «Шырлі-мырлі» (1995), «Зайздрасць багоў» (2000).

Зняўся ў фільмах «Чалавек на сваім месцы» (1973), «Апошняя сустрэча» (1974), «Асабістае меркаванне» (1977), «Пасля разводу», «Прыезд» (абодва 1982), «У пошуках зорак», «Магістраль» (абодва 1983), «Дарагі Эдысан», «Перахоп» (абодва 1986), «Дзе знаходзіцца „нофелэт“?» (1987), «Горад Зеро» (1988), «Ойча наш» (1989) і інш.

Памёр 5 ліпеня 2021 года ад наступстваў каранавіруснай інфекцыі^[7].