Уладзімір Восіпавіч Марзон

Уладзімір Восіпавіч Марзон (7 (19) лістапада 1881, м. Заслаўе Мінскага павета — 6 верасня 1954) — беларускі хірург. Кандыдат медыцынскіх навук, прафесар (1935).

Уладзімір Восіпавіч Марзон
Дата нараджэння	19 лістапада 1881(1881-11-19)
Месца нараджэння	Заслаўе, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	6 верасня 1954(1954-09-06) (72 гады)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Месца пахавання	Вайсковыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  Беларуская ССР  СССР
Род дзейнасці	хірург, ваенны ўрач, медыцынскі адміністратар, галоўны ўрач, урач
Месца працы	Магілёўская абласная бальніца[d] Віцебскі медыцынскі інстытут Міністэрства аховы здароўя БССР Беларускі дзяржаўны інстытут удасканалення ўрачоў Бабруйская гарадская бальніца хуткай медыцынскай дапамогі імя У. В. Марзона[d]
Навуковая ступень	кандыдат медыцынскіх навук
Альма-матар	Тартускі ўніверсітэт (1911)
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Марзон.

Біяграфія

Скончыў Юр’еўскі (Тартускі) універсітэт (1911). Працаваў земскім ўрачом Бабруйскага павета, хірургам Глускай участковай бальніцы (1911—1913), хірургам Бабруйскай (у Бабруйску дасюль бальніцу^[1], дзе працаваў У. Марзон, завуць «марзонаўкай»)^[2] і іншых бальніц Мінскай губерні (1913—1915).

Выява магілы на Вайсковых могілках у Мінску

Служыў ваенным хірургам (1915—1917), хірургам, загадчыкам хірургічнага аддзялення, загадчыкам Бабруйскай гарадской бальніцы (1917—1934), у 1932—1934 гг. пры бальніцы дзейнічаў філіял Істытута ўдасканалення ўрачоў, які падрыхтоўваў урачоў-хірургаў, філіял узначальваў дацэнт У. Марзон.^[3]. Загадчык кафедры хірургіі і кансультант Магілёўскай абласной бальніцы (1934—1935). Загадчык кафедры аператыўнай хірургіі Віцебскага медыцынскага інстытута (1935—1941). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Супрацоўнік упраўленняў Міністэрства аховы здароўя БССР (1943—1949), галоўны ўрач бальніцы лячэбна-санітарнага ўпраўлення Міністэрства аховы здароўя БССР (1947—1949). Загадчык кафедры хірургіі (1947—1949), дырэктар (1949—1953) Беларускага інстытута ўдасканалення ўрачоў. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1947—1954).

Пахаваны на Вайсковых могілках у Мінску.

Навуковая дзейнасць

Навуковыя працы прысвечаны дыягностыцы і эпідэміялогіі хірургічных захворванняў брушной поласці, удасканаленню аператыўных метадаў лячэння гінекалагічных і ўралагічных хвароб.

Сярод апублікаванага:

• Из прошлого белорусской хирургии // Труды III съезда хирургов БССР. — Мн., 1949.

Узнагароды

Узнагароджаны Ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга БССР (5.11.1932) за «выратаванне камуністаў у перыяд белапольскай акупацыі». Заслужаны дзеяч навукі БССР (1938). Заслужаны ўрач БССР (1948).

Зноскі

1. Гарадская бальніца хуткай медыцынскай дапамогі
2. У. Марзон пазней успамінаў пра пачатак сваёй працы ў Бабруйску: «Хворых у шпіталі было не шмат, у дзень амбулаторна прымалі 20-40 чалавек. Лячылі хворых фельчары, доктар заязджаў толькі на 15—30 хвілін. Не было ніякай хірургічнай дапамогі. Хворыя бабруйчане, якім было патрэбна неадкладнае хірургічнае ўмяшанне, былі вымушаныя ехаць у Мінск. Сяляне з ушчэмленай грыжай і іншымі хваробамі, лячэнне якіх патрабавала аперацыі, паміралі ў шпіталі».
3. Намаганнямі У. Марзона, у 1918 г. у бальніцы было адкрытае хірургічнае аддзяленне, прыбудаваны аперацыйны блок і пабудаваны цагляна-драўляны корпус на 50 ложкаў, тым жа 1918 годзе пры гарадской гасцініцы адкрытая амбулаторыя, у 1920 годзе на Бярэзінскім фарштаце заснаваная другая амбулаторыя, у 1923 у Бабруйску адкрытыя дзве бальніцы на 200 ложкаў, тры дыспансеры і рэнтгенкабінет, Дом немаўляці, дзіцячая кансультацыя, цэнтральная амбулаторыя, паліклініка, Дом санітарнай асветы, у 1924 годзе ў Бабруйску арганізаваная санітарна-эпідэміялагічная служба і адкрыты Дом адпачынку