Уладзімір Сяргеевіч Галушкевіч

Уладзімір Сяргеевіч Галушкевіч (2 студзеня 1898, г. Мсціслаў — 1964) — савецкі военачальнік, удзельнік Грамадзянскай, Савецка-фінскай і Вялікай Айчыннай вайны. Генерал-лейтэнант (1962)^[1].

Уладзімір Сяргеевіч Галушкевіч
Дата нараджэння	2 студзеня 1898(1898-01-02)
Месца нараджэння	Мсціслаў, Мсціслаўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1964
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Увядзенскія могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Прыналежнасць	СССР
Званне	генерал-лейтэнант
Бітвы/войны	Грамадзянская вайна ў Расіі Савецка-фінляндская вайна Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Біяграфія

Рускі. У РСЧА з 15 лютага 1918 года, удзельнічаў у Грамадзянскай вайне^[1]. З лютага 1918 года ў з-м Магілёўскім атрадзе Чырвонай гвардзіі^[1]. Пасля вайны — на камандных і штабных пасадах. З 1934 года ў штабе арміі і Генштабе РСЧА^[1].

Член ВКП(б) з 1939 года, палкоўнік, у 1939 годзе скончыў Ваенную Акадэмію імя Фрунзе^[1] і ў 1939-40 гадах выкладаў там.

У 1940 годзе падчас вайны з Фінляндыяй^[1] прызначаны начштаба 13-й арміі  (руск.) (да 2 сакавіка 1940 года)^[2], 20 лютага 1940 года атрымаў воінскае званне камбрыг.

У гады Вялікай Айчыннай вайны з ліпеня 1941 г. — у дзеючай арміі на камандных пасадах: у жніўні 1941 — начальнік аператыўнага аддзела штаба Цэнтральнага фронту^[1], з канца лістапада 1941 — намеснік начальніка штаба і начальнік аператыўнага кіравання Заходняга фронту^[1], генерал-маёр (студзень 1942 г.), у студзені-маі 1942 в. а. начальніка штаба Заходняга фронту (затым на гэтую пасаду вярнуўся В. Д. Сакалоўскі).

Арыштаваны 20 ліпеня 1942 года асабіста В. С. Абакумавым па справе пра змову ў Ваеннай Акадэміі імя Фрунзе^[3]. Следства вялося да студзеня 1943, затым на працягу 8 гадоў ён наогул не дапытваўся. Паколькі ён не прызнаў сябе вінаватым «ва ўдзеле ў змоўніцкай групе», у лістападзе 1950 яму прад’явілі новае абвінавачванне «ў вядзенні антысавецкіх размоў», і ў сакавіку 1952 Ваенная калегія Вярхоўнага суда СССР асудзіла яго да 10 гадоў пазбаўлення свабоды^[4].

Рэабілітаваны пасля смерці Сталіна, служыў у Ваенна-навуковым кіраванні Генеральнага штаба^[1]. Генерал-лейтэнант (1962).

Узнагароды

• Ордэн Чырвонага Сцяга.
• Медаль XX гадоў РСЧА.
• Ордэн Чырвонага Сцяга (12.04.1942)

Зноскі

1. Галушкевич Владимир Сергеевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 136. — 737 с.
2. Зимняя война, 13-я армия. Архівавана 4 сакавіка 2016.
3. В. Анфилов. Затмение. Кто же плодит мифы о Г. К. Жукове? — «Красная Звезда». 26 декабря 2001 года. Архівавана 29 мая 2014.
4. Реабилитация: как это было. Документы Президиума ЦК КПСС и другие материалы. В 3-х томах. Том 1. Март 1953 — февраль 1956. Сост. Артизов А. Н., Сигачев Ю. В., Хлопов В. Г., Шевчук И. Н. — М.: МФД, 2000. — 503 с.