Фелікс фон Ботмер

Граф Фе́лікс фон Бо́тмер (ням.: Felix Graf von Bothmer; 10 снежня 1852, г. Мюнхен — 18 сакавіка 1937, г. Мюнхен) — германскі ваенны дзеяч, генерал-палкоўнік.

Фелікс фон Ботмер
ням.: Felix Graf von Bothmer
Нараджэнне	10 снежня 1852(1852-12-10)[1] Мюнхен, Верхняя Баварыя, Каралеўства Баварыя
Смерць	18 сакавіка 1937(1937-03-18)[1] (84 гады) Мюнхен, Верхняя Баварыя, Баварыя, Германскі рэйх[2]
Бацька	Maximilian Graf von Bothmer[d]
Адукацыя	Баварская ваенная акадэмія[d]
Ваенная служба
Гады службы	1871 — 1918
Прыналежнасць	Германская імперыя
Род войскаў	сухапутныя войскі
Званне	Генерал-палкоўнік Генерал-палкоўнік
Камандаваў	6-я Баварская рэзервовая дывізія ІІ Баварскі рэзервовы корпус Паўднёвая армія 19-я армія Heimatschütz Süd
Бітвы	Франка-пруская вайна Першая сусветная вайна
Узнагароды	Ордэн «Pour le Mérite» Кавалер Вялікага крыжа Ваеннага ордэна Максіміліяна Іосіфа, Баварыя Ваенны ордэн Святога Генрыха Крыж Ваенных заслуг, Аўстра-Венгрыя
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Сын афіцэра. Адукацыю атрымаў у Баварскай ваеннай акадэміі. У лютым 1871 года уступіў у баварскі лейб-рэгімент фаненюнкерам. З верасня 1871 года лейтэнант 14-га пяхотнага палка. З 1885 года брыгадны ад'ютант, з 1898 года камандзір роты баварскай Лейб-гвардыі. З 1890 года служыў у штабе 2-га баварскага АК, у 1891—93 гадах — у баварскім Ваенным міністэрстве. З 1896 года камандзір батальёна лейб-гвардыі, з 1899 года начальнік аддзела баварскага Генштаба, з 1901 года камандзір лейб-рэгімента. З 1903 года камандзір 2-й баварскай пяхотнай брыгады, з 1905 года начальнік 2-й баварскай дывізіі, з 1909 года генерал-капітан баварскай Лейб-гвардыі.

Першая сусветная вайна

1 снежня 1914 года прызначаны камандзірам сфармаванай 6-й баварскай рэзервовай дывізіі, але ўжо 30 снежня перамешчаны на пасаду камандзіра II баварскага рэзервовага корпуса. У складзе яго ўдзельнічаў у наступленні германскіх войскаў у Латарынгіі, Затым яго часткі былі перакінутыя на Усходні фронт, вызначыўся ў баях на Днястры, пры Гнілой ліпе і Залатой ліпе. 22 сакавіка 1915 года на базе корпуса была створана група, куды ўвайшлі таксама ням. 1-я пяхотная і 3-я гвардзейскія дывізіі, а таксама гонведная дывізія. Гэта новае аб'яднанне атрымала назву «корпуса Ботмера».

З 6 ліпеня 1915 года камандуючы Паўднёвай арміяй. У верасні 1915 года ў склад арміі ўваходзілі змешаныя аўстра-Германскія карпусы генерала ад кавалерыі Маршала і фельдмаршал-лейтэнанта П. Хофмана. У ходзе Горліцкай аперацыі Паўднёвая армія гуляла дапаможную ролю, скоўваючы часці 11-й рускай арміі. Арганізацыйна армія ўваходзіла ў Галісійскі фронт, які ўзначальваўся аўстра-венгерскім камандаваннем (эрцгерцаг Фрыдрых, генерал Франц Конрад фон Гётцэндорф).

7 ліпеня 1915 года ўзнагароджаны ордэнам Pour le Mérite.

Падчас чэрвеньскага наступу рускіх войскаў у 1917 годзе 5 (19) ліпеня нанёс контрудар. Рускія войскі практычна не аказалі супраціву і былі адкінутыя за Збруч. 25 ліпеня 1917 года атрымаў дубовыя галіны да ордэна Pour le Mérite. З 4 лютага па 10 лістапада 1918 года камандуючы 19-й арміяй у Латарынгіі, якая ўваходзіла ў склад групы армій «Герцаг Альбрэхт», якая грала дапаможную ролю.

У снежні 1918 года выйшаў у адстаўку.

Зноскі

1. Deutsche Nationalbibliothek Record #116267542 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 красавіка 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
2. Deutsche Nationalbibliothek Record #116267542 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>