Фердынанд Ласаль

Фердынанд Ласаль (11 красавіка 1825, Брэслаў, цяпер Вроцлаў у Польшчы — 31 жніўня 1864, Жэнева) — нямецкі філосаф, юрыст, эканаміст і палітычны дзеяч.

Фердынанд Ласаль
ням.: Ferdinand Lassalle
Імя пры нараджэнні	ням.: Ferdinand Johann Gottlieb Lassal
Род дзейнасці	пісьменнік, палітык, эканаміст, адвакат, філосаф
Дата нараджэння	11 красавіка 1825(1825-04-11)[1][2][…]
Месца нараджэння	Брэслау, Брэслаўскі ўрадавы рэгіён, правінцыя Сілезія, Каралеўства Прусія[3]
Дата смерці	31 жніўня 1864(1864-08-31)[1][2][…] (39 гадоў)
Месца смерці	Каруж[d], Жэнева, Швейцарыя[4]
Месца пахавання	Старыя яўрэйскія могілкі[d][5]
Грамадзянства	Каралеўства Прусія
Бацька	Heyman Lassal[d][6]
Маці	Ro­sa­lie Heiz­feld[d]
Месца працы	HU Berlin
Альма-матар	HU Berlin
Партыя	Усеагульная асацыяцыя нямецкіх рабочых
Член у	Alte Breslauer Burschenschaft der Raczeks[d][7] Усеагульная асацыяцыя нямецкіх рабочых
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Пачаў пісаць прозвішча як Lassalle ў 1840-я гады ў Парыжы, да гэтага як і бацькі пісаўся Lassal.

У 1843—1846 гадах вывучаў філасофію, філалогію і гісторыю ў Брэслаўскім і Берлінскім універсітэтах. Яго погляды сфарміраваліся пад уплывам Іагана Фіхтэ, Георга Гегеля, Луі Блана. У 1848—1849 гадах супрацоўнік Neune Rheinische Zeitung («Новай Рэйнскай газеты»), якую рэдагаваў Карл Маркс. За ўдзел у рэвалюцыйным руху ў Дзюсельдорфу ў 1848 годзе зняволены. Распрацаваў асновы праграмы, і быў адным з заснавальнікаў у 1863 годзе і першым прэзідэнт Усеагульнай нямецкай рабочай асацыяцыі. Прапагандаваў «жалезны закон» заработнай платы, паводле якога, заработак вагаецца вакол фізічна неабходнага мінімуму сродкаў існавання ў залежнасці ад росту або скарачэння рабочага насельніцтва. Выступаў за ўсеагульнае і роўнае выбарчае права, стварэнне з дзяржаўнай дапамогай асацыяцый рабочых, стварэнне бяскласавага грамадства праз рэформы і іншае. Быў прыхільнікам аб’яднання Германіі пад вяршэнствам Прусіі. У 1863—1864 гадах намагаўся супрацоўнічаць з Ота Бісмаркам супраць лібералаў.

Памёр ад раны атрыманай на дуэлі.

Працы

Аўтар прац «Філасофія Геракліта» (ч. 1—2, 1858), «Сістэма набытых правоў» (т. 1—2, 1861; галоўны палітычны твор), драмы «Франц фон Закінген» (1859) і іншае.