Франк Рыберы

Франк Білаль Рыберы (фр.: Franck Bilal Ribéry; нар. 7 красавіка 1983, Булонь-сюр-Мэр, Францыя) — французскі футбаліст, паўабаронца. Ігрок нацыянальнай зборнай Францыі (2006—2014). Па веравызнанні мусульманін.

Франк Рыберы
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Франк Білаль Рыберы
Нарадзіўся	7 красавіка 1983(1983-04-07)[1][2][…] (42 гады) Булонь-сюр-Мэр, дэпартамент Па-дэ-Кале, рэгіён Нор — Па-дэ-Кале, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Рост	170 см
Вага	72 кг
Пазіцыя	вінгер
Маладзёжныя клубы
1989—1996 Канці Булонь 1996—1996 Ліль 1999—2000 Булонь
Клубная кар’ера[* 1]
2000—2002 Булонь 28 (6) 2002—2003 Алес 19 (1) 2003—2004 Брэст 35 (3) 2004—2005 Мец 20 (2) 2005 Галатасарай 14 (0) 2005—2007 Марсель 60 (11) 2007—2019 Баварыя (Мюнхен) 273 (86) 2019—2021 Фіярэнціна 50 (5) 2021—2022 Салернітана 24 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
2004—2006 Францыя (да 21) 13 (2) 2006—2014 Францыя 81 (16)
Узнагароды і медалі
Чэмпіянаты свету Срэбра Германія 2006
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 21 кастрычніка 2022. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 25 жніўня 2019
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Клубная кар’ера

Пачынаў сваю кар’еру ў 2001 годзе ў камандзе «Булонь», якая гуляла ў другой французскай лізе. У наступным сезоне перайшоў класам ніжэй у «Алімпік» з Алеса. Некаторы час не гуляў у футбол з-за фінансавых праблем, і некалькі месяцаў працаваў дарожным рабочым. У сезоне 2003/04 выступаў за «Брэст», у 2004 перайшоў у «Мец». Затым перайшоў у «Галатасарай» (2005), які неўзабаве пакінуў з-за нявыплаты заробку, у складзе клуба выйграў Кубак Турцыі. Франк перайшоў на правах свабоднага агента ў «Марсель» (2005—2007).

«Баварыя»

7 чэрвеня 2007 года перайшоў у мюнхенскую «Баварыю», падпісаўшы чатырохгадовы кантракт за рэкордныя для клуба 25 мільёнаў еўра. Рыберы атрымаў футболку пад нумарам 7, якая вызвалілася па завяршэнні кар’еры Мехмета Шоля, легенды клуба, у канцы сезона 2006/2007. Рыберы паказаў сябе як шматбаковы і хуткі паўабаронца, які забяспечваў шматлікімі пасамі двух форвардаў клуба: Міраслава Клозэ і Луку Тоні.

У маі 2019 года стала вядома, што Рыберы пакіне «Баварыю» па заканчэнні сезона разам з іншым шматгадовым іграком мюнхенцаў Ар’енам Робенам^[3].

Апошнія гады

У жніўні 2019 года ў якасці свабоднага агента падпісаў кантракт з «Фіярэнцінай»^[4]. Пакінуў клуб па заканчэнні сезона 2020/21.

У верасні 2021 года далучыўся да «Салернітаны»^[5], якая пасля доўгага перапынку вярнулася ў Серыю A. Стаў капітанам каманды, па выніках сезона 2021/22 дапамог ёй захаваць месца ў элітным дывізіёне. У сезоне 2022/23 перастаў выхадзіць на поле з-за траўмы, і ў кастрычніку 2022 года прыняў рашэнне аб завяршэнні кар’еры^[6].

Міжнародная кар’ера

У 2004—2006 гадах выступаў за моладзевую зборную Францыі.

27 мая 2006 года дэбютаваў у нацыянальнай зборнай Францыі ў таварыскім матчы супраць Мексікі (1:0), калі выйшаў на замену ў другім тайме. Удзельнічаў у чэмпіянаце свету 2006 года, дзе забіў адзін гол (зборнай Іспаніі), са зборнай дайшоў да фіналу турніру.

Пазней удзельнічаў у чэмпіянаце свету 2010, чэмпіянатах Еўропы 2008 і 2012. Быў уключаны ў заяўку зборнай Францыі на чэмпіянат свету 2014, аднак з-за траўмы быў вымушаны прапусціць турнір. Пасля гэтага ў жніўні 2014 года абвясціў аб завяршэнні кар’еры ў зборнай.

Дасягненні

«Галатасарай»:

• Уладальнік Кубка Турцыі: 2005

«Марсель»:

• Пераможца Кубка Інтэртота: 2005

«Баварыя»:

• Чэмпіён Германіі (9): 2008, 2010, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019
• Уладальнік Кубка Германіі (6): 2008, 2010, 2013, 2014, 2016, 2019
• Уладальнік Кубка нямецкай лігі: 2007
• Уладальнік Суперкубка Германіі (4): 2012, 2016, 2017, 2018
• Пераможца Лігі чэмпіёнаў: 2013
• Уладальнік Суперкубка УЕФА: 2013
• Пераможца клубнага чэмпіянату свету: 2013

Францыя:

• Сярэбраны прызёр чэмпіянату свету: 2006