Францішак Ксаверый Несялоўскі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Несялоўскі.

Францішак Ксаверый Несялоўскі (18 снежня 1771, Ляхавічы, Новагародскі павет — 15 верасня 1845) — літоўскі і польскі ваенны і дзяржаўны дзеяч.

Францішак Ксаверый Несялоўскі
Кошбак[d]
Дата нараджэння	18 снежня 1771(1771-12-18)[1]
Месца нараджэння	Ляхавічы, Новагародскі павет, Новагародскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Дата смерці	15 верасня 1845(1845-09-15)[1] (73 гады) ці 15 верасня 1843(1843-09-15)[2] (71 год)
Месца смерці	Рыбітвы[d], Гміна Юзэфаў над Віслан, Апольскі павет, Люблінскае ваяводства, Польшча
Месца пахавання	Q30102020?
Бацька	Юзаф Несялоўскі
Маці	Кацярына з Масальскіх[d]
Жонка	Вікторыя з Радзівілаў[d][3] і Соф’я Аляксандра з Пацаў[d][2]
Грамадзянства	Рэч Паспалітая
Званне	брыгадны генерал
Камандаваў	6-ы пяхотны рэгімент Вялікага Княства Літоўскага
Бітвы/войны	Вайна Расіі з Рэччу Паспалітай 1792 года Бітва пад Берасцем Паўстанне 1794 года Бітва пад Палянамі Вайна 1812 года Паўстанне 1830—1831 гадоў
Узнагароды і званні

Біяграфія

З шляхецкага роду Несялоўскіх герба «Кошбак», сын апошняга ваяводы новагародскага Юзафа Несялоўскага і Катажыны Масальскай.

У 1785—1788 гадах навучаўся ў Галоўнай ваеннай школе ВКЛ у Вільні. З 1788 года палкоўнік і камандзір 6-га палка пяхоты войск ВКЛ. У вайне Расіі з Рэччу Паспалітай 1792 года ўдзельнічаў у баях з расійскімі войскамі пад Берасцем, узнагароджаны крыжам «Virtuti Militari». Пасля перамогі Таргавіцкай канфедэрацыі сышоў у адстаўку.

Браў удзел у падрыхтоўцы паўстання 1794 года. Вызначыўся са сваім рэгіментам 7 мая 1794 года ў бітве пад Палянамі (каля Ашмян), у чэрвені — ліпені ў рэйдзе па Курляндыі. Атрымаў ад правадыра паўстання генеральскі чын. У верасні 1794 года трапіў у палон. У Гродне расійскі генерал Рапнін у адказ на просьбу бацькоў сустрэцца з арыштаваным прапанаваў прысягнуць на вернасць Кацярыне II, але Несялоўскі не пайшоў на кампраміс.

Вызвалены з’ехаў у Германію. Вярнуўся на Бацькаўшчыну ў 1796 годзе. У 1798 годзе абвінавачаны ў падрыхтоўцы новага паўстання і зняволены ў Вільні. Пасля вызвалення падтрымаў план А. Чартарыйскага адбудаваць дзяржаўнасць пад пратэктаратам Расіі. З 1807 года з складзе судова-адміністрацыйнай камісіі Віленскага ўніверсітэта.

У 1812 годзе падтрымаў Напалеона, уведзены ім у склад Ваеннага камітэта ў Вільні. Пазней у званні генерала брыгады прызначаны інспектарам пяхоты арміі і паспалітага рушэння ВКЛ. Разам з напалеонаўскай арміяй адступіў за мяжу.

У 1814 годзе пасля амністыі вярнуўся ў Беларусь, прадаў родавыя маёнткі і выехаў у Польшчу. У арміі Каралеўства Польскага камандаваў пяхотнай брыгадай, у 1817 годзе сышоў у адстаўку. У 1830 годзе абраны паслом на сойм Каралеўства Польскага. Прымаў удзел у паўстанні 1830—1831 гадоў — намеснік губернатара Варшавы, камандзір брыгады пры абароне горада. Пасля задушэння паўстання арыштаваны падчас спробы ўцёкаў у Прусію і дэпартаваны ў Волагду.

Вызвалены ў 1833 годзе, Францішак вярнуўся ў свой маёнтак на Літве. Пахаваны парафіяльным касцёле ў Рыбітвах.

Зноскі

1. Franciszek Ksawery Niesiołowski h. Korzbok // Internetowy Polski Słownik Biograficzny

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943'></a>
2. Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne / пад рэд. J. Wolff — СПб.: 1885. — С. 311. — 377 с.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124661538'></a>
3. Radziwiłłowie herbu Trąby — Warszawa: Archiwum Główne Akt Dawnych, Wydawnictwo DiG, 1996. — 67 с. — ISBN 83-85490-62-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q270'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q7209884'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q9379197'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q121885404'></a>