Цімафей Сяргеевіч Калачоў

Цімафей Калачоў (нар. 1 мая 1981, Магілёў) — беларускі футбаліст (паўабаронца) і трэнер. Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2004—2016). Найлепшыя гады кар’еры правёў у расійскім клубе «Растоў». Футбаліст года Беларусі (2013, 2016).

Цімафей Калачоў
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Цімафей Сяргеевіч Калачоў
Нарадзіўся	1 мая 1981(1981-05-01)[1][2][…] (44 гады) Магілёў, Магілёўская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь  Расія
Рост	173 см
Вага	69 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Чайка
Пасада	трэнер
Клубная кар’ера[* 1]
1998—2002 Дняпро-Трансмаш (Магілёў) 73 (11) 1998—1999 →  Вейна 40 (5) 2000 →  Дняпро-2 (Магілёў) 4 (0) 2003 Шахцёр (Салігорск) 30 (5) 2004 Шахцёр (Данецк) 2 (0) 2004 →  Ільічовец (Марыупаль) 3 (0) 2004 →  Шахцёр-2 (Данецк) 5 (1) 2005 Хімкі 28 (3) 2006—2007 Растоў 55 (4) 2008—2009 Крылы Саветаў (Самара) 32 (6) 2010—2019 Растоў 207 (20)
Нацыянальная зборная[* 2]
2001—2004 Беларусь (да 21) 24 (3) 2004—2016 Беларусь 76 (10)
Трэнерская кар’ера
2021—2022 Чайка (Песчанакопскае) трэнер 2022— Чайка (Песчанакопскае) трэнер
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 30 снежня 2022. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 1 жніўня 2019
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Клубная кар’ера

Пачынаў прафесійную кар’еру ў складзе магілёўскага «Дняпра-Трансмаша». У 2003 годзе перайшоў у салігорскі «Шахцёр». У складзе гарнякоў правёў выдатны сезон, быў прызнаны найлепшым іграком чэмпіянату Беларусі, пасля чаго пераехаў у чэмпіянат Украіны. Але, замацавацца ў данецкім «Шахцёры» не атрымалася, Цімафей выступаў пераважна за другую каманду данчан.

У сезоне 2005 выступаў у Першай лізе Расіі за «Хімкі», а на наступны сезон перабраўся ў клуб Прэм’ер-лігі «Растоў». Па выніках сезона 2007 «Растоў» страціў месца ў элітным дывізіёне, і Цімафей перайшоў у самарскія «Крылы Саветаў».

У 2010 годзе вярнуўся ў «Растоў» і стаў там адным з ключавых ігракоў. Выдатна правёў сезон 2013/14, у якім забіў 6 галоў і дапамог камандзе заняць высокае сёмае месца ў чэмпіянаце, а таксама выйграў Кубак Расіі. У сезоне 2015/16 стаў срэбраным прызёрам чэмпіянату Расіі, а ў наступным сезоне паспяхова гуляў за «Растоў» у Лізе чэмпіёнаў.

Завяршыў кар’еру ў маі 2019 года.

Міжнародная кар’ера

Выступаў у складзе моладзевай зборнай Беларусі на моладзевым чэмпіянаце Еўропы ў Германіі 2004.

З 2004 года трывала выступаў за нацыянальную зборную Беларусі. У снежні 2016 года, пасля няўдалага пачатку адбору на чэмпіянат свету 2018, абвясціў аб завяршэнні кар’еры ў зборнай^[3].

Трэнерская кар’ера

У студзені 2020 года вярнуўся ў «Растоў», стаўшы трэнерам у дзіцяча-юнацкіх камандах клуба^[4].

У чэрвені 2021 года стала вядома, што Калачоў далучыцца да трэнерскага штабу «Чайкі» з Песчанакопскага^[5]. Пакінуў клуб у чэрвені 2022 года. У снежні 2022 года вярнуўся ў трэнерскі штаб «Чайкі» ў якасці памочніка Ігара Сямшова^[6].

Прызнанне

У снежні 2013 года быў прызнаны футбалістам года Беларусі. Названы найлепшым футбалістам Беларусі 2016 года.

Дасягненні

• Уладальнік Кубка Украіны: 2004
• 02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Расіі: 2015/16
• Уладальнік Кубка Расіі: 2014
• Найлепшы ігрок чэмпіянату Беларусі: 2003
• Найлепшы футбаліст Беларусі: 2013, 2016