Шарль-Жазеф Натуар

Шарль-Жазеф Натуар (фр.: Charles-Joseph Natoire; 3 сакавіка 1700, Нім — 23 жніўня 1777, Кастэль-Гандольфа каля Рыма) — французскі мастак эпохі ракако.

Шарль-Жазеф Натуар
фр.: Charles-Joseph Natoire
Дата нараджэння	3 сакавіка 1700(1700-03-03)[1][2][…]
Месца нараджэння	Нім, Communauté d’agglomération Nîmes Métropole[d], Нім[d], дэпартамент Гар, рэгіён Лангедок — Русільён, Францыя[3]
Дата смерці	23 жніўня 1777(1777-08-23)[4] (77 гадоў) ці 29 жніўня 1777(1777-08-29)[5] (77 гадоў)
Месца смерці	Кастэль-Гандольфа[d], правінцыя Рым, Лацыа, Каралеўства Італія
Грамадзянства	Францыя[6]
Род дзейнасці	мастак, рысавальнік
Жанр	гістарычны жывапіс
Мастацкі кірунак	ракако
Уплыў	Луі Галош[d] і Франсуа Лемуан
Уплыў на	Жазеф-Мары В’ен, Жан-Батыст Перано[d] і Габрыэль Брыяр[d]
Узнагароды	першая Рымская прэмія ў галіне жывапісу[d] (1721)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жыццё і творчасць

Вывучаў жывапіс у мастака Франсуа Лемуана. У 1721 годзе выйграў Вялікую Рымскую прэмію парыжскага Каралеўскага інстытута жывапісу і скульптуры і ў 1723 годзе з’ехаў вучыцца ў Рым. У 1729 годзе вярнуўся ў Парыж, дзе завязаў сяброўскія адносіны з мастаком Франсуа Бушэ. У 1734 годзе выстаўляў сваё палатно «Венера і Вулкан», за якое быў прыняты ў члены Каралеўскай акадэміі. У 1751—1775 гадах — дырэктар Французскай акадэміі ў Рыме.

Быў адным з найбуйнейшых французскіх жывапісцаў, дэкаратараў і графікаў свайго часу. Пісаў карціны на рэлігійныя і міфалагічныя сюжэты, партрэты, эскізы для габеленаў, пейзажы. Сярод найбольш значных работ — дэкаратыўнае афармленне «Авальнага салона» (Salon oval) у парыжскім гатэлі Субіз: 8 манументальных малюнкаў з гісторыі Амура і Псіхеі, пры гэтым Псіхеі нададзены рысы герцагіні дэ Субіз. Удзельнічаў таксама ва ўпрыгожванні Каралеўскай бібліятэкі, замка Шапель-Гадфруа («Chapelle-Godefroy»), каралеўскіх палацаў Марлі і Версаль.

Сярод вучняў Натуара былі Жан-Батыст Гроз і Жан-Батыст Перано. Блізкім сябрам мастака быў шведскі жывапісец Густаў Лундберг.

Зноскі

1. Charles Joseph Natoire

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517'></a>
2. Charles Joseph Natoire // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q24255573'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1547776'></a>
3. d'Armailhacq A. L'Eglise nationale de Saint Louis des Francais à Rome — Tipografia della Pace di Filippo Cuggiani, 1894. — С. 164.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q65648535'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q65648548'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q65658866'></a>
4. Charles-Joseph Natoire // Google Arts & Culture — 2011.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q369089'></a>
5. abART Праверана 1 красавіка 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q107456632'></a>
6. artist list of the National Museum of Sweden — 2016.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q16323066'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q22681075'></a>