Шатландскае каралеўства

Шатландскае каралеўства (шатл. гэл.: Rìoghachd na h-Alba, скотс: Kinrick o Scotland) — незалежная дзяржава Паўночнай Еўропы ў перыяд з 843 па 1707 гады. Яно ахоплівала паўночную частку вострава Брытанія і мела агульную мяжу з Каралеўствам Англія. Шатландыя была аб'яднана з Англіяй у 1707 годзе, утварыўшы т. з. Каралеўства Вялікабрытанія. З 1482 года, калі англічане захапілі прыбярэжны горад Бервік, межы каралеўства Шатландыі ў цэлым супадалі з сучаснай Шатландыяй. У 1700 годзе насельніцтва каралеўства налічвала каля 1.1 мільёна жыхароў.

скасаванае каралеўства
Каралеўства Шатландыя
шатл. гэл.: Rìoghachd na h-Alba, скотс: Kinrick o Scotland
Герб Шатландыі Сцяг Шатландыі
Дэвіз: «In My Defens God Me Defend»
Гімн: Гімн Шатландыі
Каралеўства Шатландыя на карце Брытанскіх астравоў
<  <  <   > 843 — 1707
Сталіца	en:Scone, Scotland (да 1452 года) Эдынбург (пасля 1452 года)
Найбуйнейшыя гарады	Глазга
Мова(ы)	гэльская; шатландская
Афіцыйная мова	шатландская гэльская мова, шатландская раўнінная мова і лацінская мова
Грашовая адзінка	Шатландскі фунт
Плошча	78 782 км²
Насельніцтва	1,1 млн чал (1707 год)
Форма кіравання	манархія
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сталіцы

• Эдынбург
• Скун
• Данфермлін
• Стэрлінг

Гісторыя

Асноўны артыкул: Гісторыя Шатландыі

Кіраванне

Палітычны лад каралеўства адрозніваўся значнай складанасцю. У каралеўстве прызнаваўся адзіны манарх — кароль Шатландыі, які абапіраўся на правадыроў кланаў і ваенна-адміністрацыйны апарат. Вялікая частка пасад перадавалася або па спадчыне, або па завяшчанні дзеючай службовай асобы (мэнск.: tànaiste).

У каралеўстве існаваў уласны парламент (упершыню згадваецца ў 1235 годзе), які ўяўляў тры саслоўя (духавенства, дваранства і бюргерства).