Эдуард Міхайлавіч Савіцкі

Эдуард Міхайлавіч Саві́цкі (нар. 4 сакавіка 1935, Буда-Кашалёва, БССР) — савецкі і беларускі гісторык-архівіст. Доктар гістарычных навук (1992), прафесар (1997).

Эдуард Міхайлавіч Савіцкі
Дата нараджэння	4 сакавіка 1935(1935-03-04) (90 гадоў)
Месца нараджэння	Буда-Кашалёва, Буда-Кашалёўскі раён, Беларуская ССР, СССР
Навуковая сфера	гісторыя
Месца працы	Цэнтральны дзяржаўны гістарычны архіў БССР у г. Мінску Галоўная рэдакцыя Беларускай cавецкай энцыклапедыі Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата Крапівы НАН Беларусі Інстытут гісторыі НАНБ Беларускі дзяржаўны інстытут народнай гаспадаркі імя В. У. Куйбышава Мінскі медыцынскі інстытут Белкамархіў БелНДІДАС
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук (1992)
Навуковае званне	прафесар (1997)
Альма-матар	Маскоўскі гісторыка-архіўны інстытут[d] (1959)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Савіцкі.

Біяграфія

У 1954—1959 гадах вучыўся ў Маскоўскім гісторыка-архіўным інстытуце  (руск.). У 1959 годзе стаў навуковым супрацоўнікам, а ў 1964 годзе — намеснікам дырэктара па навуковай працы Цэнтральнага гістарычныга архіва БССР. У 1968 годзе пачаў працаваць рэдактарам у выдавецтве «Беларуская Савецкая Энцыклапедыя». У 1973 годзе стаў навуковым супрацоўнікам Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору АН БССР, у 1977 годзе — Інстытута гісторыі АН БССР. З 1982 года працаваў выкладчыкам у Беларускім інстытуце народнай гаспадаркі, з 1987 года — у Мінскім медыцынскім інстытуце^[1]. У 1990 годзе прызначаны намеснікам начальніка Галоўнага архіўнага ўпраўлення пры Савеце Міністраў БССР, у 1992 годзе — Камітэта па архівах і справаводстве пры Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь^[2]. У 1996—2001 гадах быў намеснікам дырэктара Беларускага навукова-даследчага інстытута дакументазнаўства і архіўнай справы^[3].

Навуковая дзейнасць

У 1968 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Революционное движение в Белоруссии в годы первой мировой войны и второй русской революции (июль 1914 — март 1917 гг.)»^[4]. У 1992 годзе абараніў доктарскую дысертацыю па гісторыі рабочага руху ў Беларусі ў 1907—1917 гадах^[5]. Даследуе праблемы сялянскага, рабочага і рэвалюцыйнага руху, развіцця сельскай гаспадаркі і прамысловасці Беларусі ў XIX — пачатку XX стагоддзяў^[6].

Адзін з аўтараў першага тома «Гісторыі рабочага класа Беларускай ССР», які выйшаў у 1984 годзе, «Збору помнікаў гісторыі і культуры Беларусі». Складальнік зборніка дакументаў і матэрыялаў «Бунд у Беларусі, 1897—1921», які выйшаў у 1997 годзе^[7].

Асноўныя працы

• Савицкий Э. М. Революционное движение в Белоруссии (август 1914 — февраль 1917 гг.) / Э. М. Савицкий; Науч. ред. К. И. Шабуня. — Минск: Наука и техника, 1981. — 182 c.
• Савицкий Э. М. Рабочий класс Белоруссии в Великой Октябрьской социалистической революции / Э. М. Савицкий. — Минск: О-во «Знание» БССР, 1987. — 21 c.
• Бунд в Беларуси. 1897―1921: Документы и материалы / Сост. Э. М. Савицкий. — Мн.: БелНИИДАД, 1997. — 608 c.
• Органы местного управления и самоуправления в Республике Беларусь (1991—2010 гг.) : справочник / Департамент по архивам и делопроизводству Министерства юстиции Республики Беларусь, Белорусский научно-исследовательский институт документоведения и архивного дела ; автор-разработчик Э. М. Савицкий. — Минск: БелНИИДАД, 2019. — 164 с. — ISBN 978-985-7131-28-0.

Зноскі

1. Д. В. Карев. Э. М. Савицкий — историк, архивист, педагог // Беларускі археаграфічны штогоднік. — 2010. — № 11. — С. 295. Архівавана з першакрыніцы 7 кастрычніка 2020.
2. Міхаіл Смальянінаў. Савіцкі Эдуард Міхайлавіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 591 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8. — С. 201.
3. БелЭн 2002, с. 71.
4. Революционное движение в Белоруссии в годы первой мировой войны и второй русской революции (июль 1914 — март 1917 гг.) : диссертация ... кандидата исторических наук : 07.00.00. — Минск, 1968. — 371 с.
5. Д. В. Карев. Э. М. Савицкий — историк, архивист, педагог // Беларускі археаграфічны штогоднік. — 2010. — № 11. — С. 296. Архівавана з першакрыніцы 7 кастрычніка 2020.
6. БелЭн 2002, с. 71—72.
7. БелЭн 2002, с. 72.