Юрый Аляксандравіч Сабалеўскі (вучоны)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Сабалеўскі.

Юрый Аляксандравіч Сабале́ўскі^[2] (29 верасня 1923, Мінск — 24 кастрычніка 2002) — беларускі вучоны ў галіне будаўніцтва, доктар тэхнічных навук (1970), прафесар (1970). Заслужаны будаўнік БССР (1980).

Юрый Аляксандравіч Сабалеўскі
Дата нараджэння	29 верасня 1923(1923-09-29)
Месца нараджэння	Менск, Менскі павет, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	24 кастрычніка 2002(2002-10-24)[1] (79 гадоў)
Месца пахавання	Усходнія могілкі
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Дзеці	Дзмітрый Юр'евіч Сабалеўскі
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	будаўніцтва[d] і геатэхніка[d]
Месца працы	будаўнічы факультэт БНТУ
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук (1970)
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	будаўнічы факультэт БНТУ
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся 29 верасня 1923 года ў Мінску. У 1941 годзе скончыў сярэднюю школу.

У верасні 1941 года сям’я Сабалеўскіх пераехала ў Глыбокае^[3]. З пачатку 1942 года Юрый Сабалеўскі быў адным з удзельнікаў падпольнай групы, якая дзейнічала ў Глыбокім^[3]. Быў намеснікам камандзіра, камандзірам Глыбоцкай падпольнай маладзёжнай арганізацыі. Пасля вызвалення Глыбокага ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў у пачатку 1945 года быў прызваны ў Чырвоную Армію. У якасці наводчыка батальённага мінамёта прымаў удзел у баях складзе 1-га Украінскага фронту, удзельнічаў у вызваленні Прагі і штурме Берліна.

Пасля дэмабілізацыі ў верасні 1945 года паступіў на будаўнічы факультэт Беларускага політэхнічнага інстытута, які скончыў у 1950 годзе. Застаўся працаваць на кафедры «Будаўнічыя канструкцыі». У 1953 годзе паспяхова абараніў кандыдацкую на тэму «Аб гарызантальных зрушэннях гідратэхнічных збудаванняў»^[3]. Удзельнічаў у стварэнні новай кафедры «Асновы, падмуркі і інжынерная геалогія», якую ўзначаліў у 1953 годзе. У 1968 годзе абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Даследаванне ўстойлівасці меліярацыйных каналаў».

Памёр 24 кастрычніка 2002 года^[4]. Пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках.

Навуковая дзейнасць

Аўтар навуковых прац па механізацыі грунтоў, будаўніцтве падмуркаў, узвядзенні падземных збудаванняў, праблемах устойлівасці фільтруючых адхонаў, апоўзняў і воданасычаных асноў. Прапанаваў метады вызначэння канчатковых гарызантальных зрушэнняў падмуркаў гідратэхнічных збудаванняў, праектавання бураін’екцыйных анкераў і паляў. У 1980—1990 гадах быў з’яўляўся навуковым кіраўніком праекта першай лініі Мінскага метрапалітэна.

Сярод апублікаваных прац:

• Криволинейные очертания однородных откосов. — Мн., 1969;
• Водонасыщенные основания. — Мн.: Вышэйшая школа, 1975;
• Механика грунтов. — Мн., 1986.

Сям’я

• Сын — Дзмітрый Юр’евіч Сабалеўскі (нар. 1959) — беларускі вучоны ў галіне механікі грунтоў і геатэхнікі.

Узнагароды и званні

• Медаль «За адвагу»
• Заслужаны будаўнік БССР (1980)
• Прэмія Савета Міністраў СССР (1989)

Памяць

• У Глыбокім адна з вуліц горада названа ў гонар Юрыя Сабалеўскага. У 2011 годзе на ёй быў адкрыты памятны знак.
• 4 ліпеня 2014 года ў Глыбокім, у Скверы славутых землякоў на плошчы 17 Верасня адкрыты бюст вучонага^[5].