Юрый Збаражскі

Юрый Збаражскі (каля 1573 — 1631) — дзяржаўны дзеяч Рэчы Паспалітай. Апошні прадстаўнік роду Збаражскіх.

Юрый Збаражскі
Jerzy Zbaraski
Юрый Збаражскі
Герб «Карыбут»
крайчы вялікі каронны[d] 1612 — 6 ліпеня 1619
Папярэднік	Ян Даніловіч[d]
Пераемнік	Станіслаў Любамірскі[d]
падчашы вялікі каронны[d] 6 ліпеня 1619 — 23 чэрвеня 1620
Папярэднік	Адам Геранім Сяняўскі[d]
Пераемнік	Станіслаў Любамірскі[d]
кашталян кракаўскі[d] 1620 — 1631
Папярэднік	Януш Астрожскі
Пераемнік	Станіслаў Канецпольскі
староста пінскі[d] 30 красавіка 1590 — 4 ліпеня 1631
Папярэднік	Януш Збаражскі
Пераемнік	Альбрэхт Станіслаў Радзівіл
пасол на Сойм Рэчы Паспалітай[d]
староста сокальскі[d] з 12 сакавіка 1607
староста вісліцкі[d]
староста жарнавецкі[d]
Нараджэнне	каля 1573 Антоніўці[d], Q62979843?, Крамянецкі павет[d]
Смерць	12 ліпеня 1631(1631-07-12) Кракаў, Рэч Паспалітая
Месца пахавання	Базіліка Святой Тройцы ў Кракаве[d]
Род	Збаражскія
Бацька	Януш Збаражскі[1]
Маці	Ганна з Чацвярцінскіх[d][2]
Адукацыя	Падуанскі ўніверсітэт
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

З княжацкага роду Збаражскіх герба «Карыбут», сын Януша і Ганны з Чацвярцінскіх. Меў брата Крыштафа.

Навучаўся ў Падуанскім ўніверсітэце, а таксама ў Нідэрландах, асабіста ўдзельнічаў у шведскай інтэрвенцыі Жыгімонта Вазы ў 1598 годзе. Потым займаў шэраг дзяржаўных урадаў.

Крайчы (1612—1619) і падчашы вялікі каронны (1619—1620), кашталян кракаўскі (з 1620); староста пінскі (з 1590), сокальскі (з 1607), жарнавецкі (з 1624) і вісліцкі (1628), дзяржаўца радагоскі (з 1603)^[3].

Фундаваў капліцу Збаражскіх пры Кракаўскім дамініканскім касцёле  (польск.), а таксама касцёл і кляштар бернардзінцаў  (польск.) у Збаражы.

Зноскі

1. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 617–618.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>
2. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 38, 617–618.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>
3. ЭнцВКЛ 2005.