Яраслаў Сейферт

Яраслаў Се́йферт^[10] (чэшск.: Jaroslav Seifert, 23 верасня 1901, Прага — 10 студзеня 1986, Прага) — чэшскі пісьменнік і журналіст. Народны пісьменнік Чэхаславакіі (1966). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Чэхаславакіі (1936, 1955). Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1984) «За паэзію, якая адрозніваецца свежасцю, пачуццёвасцю і багатым уяўленнем і сведчыць аб незалежнасці духу і рознабаковасці чалавека».

Яраслаў Сейферт
чэшск.: Jaroslav Seifert
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	23 верасня 1901(1901-09-23)[1][2][…]
Месца нараджэння	Жыжкаў, Каралеўства Багемія, Цыслейтанія, Аўстра-Венгрыя[3][4]
Дата смерці	10 студзеня 1986(1986-01-10)[1][2][…] (84 гады)
Месца смерці	Прага, Чэшская Сацыялістычная Рэспубліка[d], Чэхаславакія[5][6][…]
Пахаванне	Q107046636?[7]
Грамадзянства	Чэхаславакія[8]
Жонка	Marie Seifertová[d]
Дзеці	Jaroslav Seifert[d] і Jana Seifertová[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	перакладчык, паэт, журналіст, эсэіст, пісьменнік, публіцыст, рэдактар
Жанр	лірыка
Грамадская дзейнасць
Партыя	Камуністычная партыя Чэхаславакіі (1929) Чэшская сацыял-дэмакратычная партыя[d] (1948)
Член у	Баварская акадэмія прыгожых мастацтваў[d] Syndikát českých spisovatelů[d][9] Саюз чэхаславацкіх пісьменнікаў[d][9] Чэшская акадэмія навук і мастацтваў[d][9]
Прэміі	Нобелеўская прэмія па літаратуры (1984)
Узнагароды	Народны артыст Чэхаславакіі[d] (21 лютага 1966, 1967) Ганаровы медаль Т. Г. Масарыка[d]
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Творчасць

Першы паэтычны зборнік — «Горад у слязах» (1921). Удзельнік стварэння гуртка пралетарскага мастацтва «Дзівасіл». У творчасці імкнуўся да паэтызацыі прозы жыцця, абапіраючыся на рэалістычныя дэталі і рэлігійную сімволіку. У паэтычных зборніках «Толькі каханне» (1923), «На хвалях ТСФ» (1925) апяваў радасць жыцця, экзотыку падарожжаў. Зборнік «Салавей спявае дрэнна» (1926) прасякнуты трагічным светаадчуваннем. У зборніках «Яблык з каленяў» (1933), «Рукі Венеры» (1936) звярнуўся да традыцый класічнай чэшскай паэзіі — напеўнасці, меладычнасці, арганічнасці сітуацый. Асноўныя тэмы зборнікаў «Патушыце агні» (1938), «Веер Бажэны Немцавай» (1940), «Ішоў бедны мастак па свеце» (1949) — каханне, паэзія, радзіма, прыгажосць Прагі, гісторыя чэшскай культуры; зборнік «Мамачка» (1954) — успаміны пра дзяцінства. У зборніках «Канцэрт на востраве» (1965), «Адліванне званоў» (1967), «Парасон з Пікадылі» (1979) пераважае верлібр, які стаў дамінантай яго паэтыкі. Аўтар зборнікаў «Моравы слуп» (1981), «Быць паэтам» (1983) і інш.

Беларускія пераклады

На беларускую мову яго асобныя вершы пераклалі С. Панізнік, Ю. Бушлякоў, А. Разанаў^[11], М. Танк.

• Сэйфэрт Я. [Вершы] / Перакл. Ю. Бушлякова // Фрагмэнты. 1997. № 3.

у кнігах:

• Высокае неба. Мн., 1980
• На зорных шляхах. Мн., 1991

Зноскі

1. Jaroslav Seifert // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
2. Jaroslav Seifert // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
3. http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1984/seifert-bio.html
4. Encyklopedie ČSSD Праверана 10 красавіка 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125421597'></a>
5. abART Праверана 1 красавіка 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q107456632'></a>
6. Regional Database of the Central Bohemian Research Library in Kladno Праверана 20 чэрвеня 2023.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q105821202'></a>
7. Find a Grave — 1996. Праверана 23 чэрвеня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q63056'></a>
8. Evidence zájmových osob StB

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q104900509'></a>
9. Vědecká knihovna v Olomouci Jaroslav Seifert // REGO Праверана 1 красавіка 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q12342237'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125023568'></a>
10. БелЭн 2002.
11. Галасы з-за небакраю: анталогія паэзіі свету ў беларускіх перакладах ХХ ст. Склад. М. Скобла. — Мн.: Лімарыус 2008. — 896 с.