Якаў Мікітавіч Афанасьеў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Афанасьеў.

Якаў Мікітавіч Афана́сьеў (руск.: Яков Никитович Афанасьев; 21 кастрычніка 1877(1877-10-21), Балашоў, Саратаўская губерня — 20 снежня 1937(1937-12-20), Менск) — беларускі глебазнавец. Акадэмік АН БССР (1928)^[1].

Якаў Мікітавіч Афанасьеў
руск.: Яков Никитович Афанасьев
Дата нараджэння	21 кастрычніка 1877(1877-10-21)
Месца нараджэння	Балашоў, Балашоўскі павет[d], Саратаўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	20 снежня 1937(1937-12-20) (60 гадоў)
Месца смерці	Менск, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	глебазнаўства
Месца працы	Вышэйшыя жаночыя сельскагаспадарчыя курсы[d] Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія Інстытут сацыялістычнай сельскай гаспадаркі АН БССР сельскагаспадарчая секцыя Інбелкульта
Навуковая ступень	доктар геолага-мінералагічных навук
Навуковае званне	акадэмік НАНБ
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Генезис, проблемы классификации и плодородия почв»

«Почвоведение и агрохимия»

Біяграфія

Нарадзіўся 21 кастрычніка 1877 года ў г. Балашоў Саратаўскай губерні.

У 1901 годзе скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт^[1]. У 1902 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю. Выкладаў на Галіцынскіх жаночых курсах у Маскве. У 1907 і 1908 гадах прымаў удзел у I і II Усерасійскіх з’ездах глебазнаўцаў. З 1913 года — член Глебазнаўчага камітэта Маскоўскага таварыства сельскай гаспадаркі^[1].

З 1921 года — прафесар, загадчык кафедры глебазнаўства Горацкага сельскагаспадарчага інстытута (з 1925 года — Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі)^[1]. Акадэмік БелАН (1928)^[1]. У 1931—1937 гадах — дырэктар Інстытута аграглебазнаўства БелАН^[1]. Удзельнічаў у II Міжнародным кангрэсе глебазнаўцаў у Вашынгтоне (1927). Пражываў у кватэры № 78 Дома спецыялістаў па вул. Савецкай у Менску.

Арыштаваны 9 жніўня 1937 года ва ўласнай кватэры. Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР 19 снежня 1937 года прыгавораны да расстрэлу з канфіскацыяй маёмасці як «актыўны член антысавецкай тэрарыстычнай фашысцкай арганізацыі». Асабовая справа № 10618-с захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.

Расстраляны ў адну ноч з Іосіфам Валадзько, Васілём Дружчыцам, Аркадзіем Ляшчынскім, Маркам Матусевічам, Фёдарам Сулкоўскім, Іванам Суртам, Дорай Турбовіч і іншымі (усяго больш за 200 чалавек).

Рэабілітаваны Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР 18 ліпеня 1957 года.

Навуковая дзейнасць

Праводзіў даследаванні глеб. Аўтар прац па пытаннях павышэння ўраджайнасці ў розных глебавых раёнах Беларусі, барацьбе з залішняй вільготнасцю ў глебах^[1]. Кіраваў складаннем першай карты глебаў Беларусі^[1] і адной з першых глебазнаўчых карт свету. Апублікаваў больш за 30 навуковых прац, у тым ліку 4 манаграфіі^[2].

Асноўныя працы

• Глебавыя раёны БССР. — Менск, 1931;
• Як павысіць ураджайнасць на глебах БССР. — Менск, 1933;
• Аб мерах барацьбы са збыткоўнай вільгаццю і недахопам аэрацыі ў глебах БССР у сувязі з іх рэльефам і тыпам. — Менск, 1935.

Зноскі

1. Афанасьев Яков Никитович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 34. — 737 с.
2. Афанасьев Яков Никитович Архівавана 19 верасня 2020. (руск.)