Васіль Данілавіч Дружчыц

Васіль Данілавіч Дружчыц або Друшчыц (27 студзеня (8 лютага) 1886, Блудзень, Літоўскае генерал-губернатарства — 20 снежня 1937(1937-12-20), НКУС Менска^[d]) — беларускі гісторык.

Васіль Данілавіч Дружчыц
Дата нараджэння	27 студзеня (8 лютага) 1886
Месца нараджэння	Блудзень, Бярозаўская воласць[d], Пружанскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя
Дата смерці	20 снежня 1937(1937-12-20) (51 год)
Месца смерці	НКУС Менска[d], Менск, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Расійская імперыя
Род дзейнасці	гісторык, выкладчык універсітэта
Месца працы	БДУ Інстытут гісторыі НАНБ
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Жыровіцкае духоўнае вучылішча[d] Віленская духоўная семінарыя Тартускі ўніверсітэт (1911)
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

У 1901 годзе скончыў Жыровіцкае духоўнае вучылішча, у 1907 — Літоўскую духоўную семінарыю (Вільня), у 1911 — Юр’еўскі (Тартускі) універсітэт. У 1911—1922 гадах выкладаў гісторыю ў Вільні, Шаўлях, Рэчыцы, Бабруйску. Удзельнічаў у рабоце Беларускага культурна-асветнага таварыства ў Бабруйску.

Прэзідыум Гісторыка-археалагічнай секцыі Інбелкульта. 1926. Злева направа: Ісаакій Сербаў, Міхаіл Мароз, Васіль Дружчыц, Дзмітрый Даўгяла.

З 1922 года выкладчык, з 1927 — прафесар кафедры гісторыі Беларусі БДУ. Адначасова з 1924 года правадзейны член Інбелкульта; з 1927 — старшыня камісіі Інбелкульта па гісторыі гарадоў. З 1933 года супрацоўнік Інстытута гісторыі БелАН, прафесар кафедры гісторыі народаў СССР Літаратурнага інстытута імя Герцэна (Масква). Даследаваў беларускае сярэднявечча, магдэбургскае права ў беларускіх гарадах, гісторыю кнігадрукавання.

Арыштаваны 14 студзеня 1937 года. Асуджаны Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР 19 снежня 1937 года на расстрэл. Расстраляны ў адну ноч з Якавам Афанасьевым, Іосіфам Валадзько, Аркадзем Ляшчынскім, Маркам Матусевічам, Фёдарам Сулкоўскім, Іванам Суртам, Дорай Турбовіч і іншымі (агулам больш за 200 чалавек)

Рэабілітаваны 5 ліпеня 1958 года.

Творы

• Палажэнне Літоўска-Беларускай дзяржавы пасля Люблінскай уніі // Працы БДУ. 1925, № 6-7;
• Места Менск у канцы XV і пачатку XVI ст. // Працы БДУ. 1926, № 12;
• Беларускія месты ў гістарычнай літаратуры // Гістарычна-археалагічны зборнік. Мн., 1927.