(240) Ванадзіда

(240) Ванадзіда - буйны астэроід галоўнага пояса, які быў адкрыты 27 жніўня 1884 года французскім астраномам Альфонсам Барэлі ў Марсельскай абсерваторыі і названы ў гонар ванадыс, нарвежскай багіні кахання і прыгажосці ў германа-скандынаўскай міфалогіі.

Арбіта астэроіда Ванадыс і яго становішча ў Сонечнай сістэме

(240) Ванадзіда
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Альфонс Барэлі
Месца выяўлення	Марсельская абсерваторыя[1]
Дата выяўлення	27 жніўня 1884
Эпанім	Фрэя[2]
Альтэрнатыўныя абазначэнні	A884 QB[3]
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,20696
Вялікая паўвось (a)	398,817 млн км (2,66593 а.а.)
Перыгелій (q)	316,278 млн км (2,11419 а.а.)
Афелій (Q)	481,357 млн км (3,21767 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 589,906 сут (4,353 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	18,045 км/с
Схіленне (i)	2,104°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	180,767°
Аргумент перыгелія (ω)	115,213°
Сярэдняя анамалія (M)	327,726°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	103,90 км
Маса	1,17 ×1018 кг
Шчыльнасць	2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,0290 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,0549 км/с
Перыяд вярчэння	10,64 гад
Абсалютная зорная велічыня	9,00m
Альбеда	0,0411
Сярэдняя тэмпература паверхні	173 К (−100 °C)

Гл. таксама

• Спіс астэроідаў (201—300)
• Класіфікацыі малых планет