Іозеф Герхард Цукарыні

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Ёзэф.

Іозеф Герхард Цукарыні (ням.: Joseph Gerhard Zuccarini; 10 жніўня 1797, Мюнхен, Германія, — 18 лютага 1848, Мюнхен) — нямецкі батанік, прафесар батанікі Мюнхенскага ўніверсітэта.

Іозеф Герхард Цукарыні
ням.: Joseph Gerhard Zuccarini
Дата нараджэння	10 жніўня 1797(1797-08-10)
Месца нараджэння	Мюнхен, Q19964046?, Герцагства Баварыя
Дата смерці	18 лютага 1848(1848-02-18)[1] (50 гадоў)
Месца смерці	Мюнхен, Каралеўства Баварыя
Грамадзянства	Каралеўства Баварыя
Род дзейнасці	батанік, выкладчык універсітэта, паэт, батанічны калекцыянер
Навуковая сфера	батаніка
Месца працы	Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна
Альма-матар	Універсітэт Эрлангена — Нюрнберга
Навуковы кіраўнік	Хрысціян Готфрыд Неес фон Эзенбек[d]
Вядомы як	даследчык раслін Далёкага Усходу, Паўночнай і Паўднёвай Амерыкі
Член у	Леапальдзіна Баварская акадэмія навук
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сістэматык жывой прыроды
Аўтар найменняў шэрага батанічных таксонаў. У батанічнай (бінарнай) наменклатуры гэтыя назвы дапаўняюцца скарачэннем «Zucc.». Спіс такіх таксонаў на сайце IPNI Персанальная старонка на сайце IPNI Старонка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы

Тытульны аркуш кнігі Зібальда і Цукарыні Flora japonica

Вядомы працамі па флоры Далёкага Усходу, асабліва Японіі, выдадзенымі сумесна з Філіпам фон Зібальдам паводле матэрыялаў, сабраных апошнім; а таксама батанічнымі апісаннямі раслін, сабраных у іншых абласцях Зямлі (у прыватнасці, у Паўночнай і Паўднёвай Амерыцы).

Вывучаў медыцыну і прыродазнаўчую гісторыю ва універсітэце ў Эрлангене (1815—1819) у Хрысціяна Нееса фон Эзенбека. Пасля заканчэння вучобы вярнуўся ў родны Мюнхен, дзе пачаў працу ў батанічным садзе пад кіраўніцтвам Франца Шранка.

У 1823 годзе абраны ад'юнктам Баварскай Каралеўскай акадэміі навук і выкладаў батаніку ў Каралеўскім ліцэі.

У 1824 годзе стаў чытаць лекцыі ў Медыка-хірургічным інстытуце ў Мюнхене, у 1826-м прызначаны экстраардынарным, а ў 1835-м — ардынарным прафесарам сельскагаспадарчай і лесаводчай батанікі ў Мюнхенскім універсітэце.

У 1827 годзе абраны членам-карэспандэнтам, а ў 1839 годзе — акадэмікам Баварскай акадэміі навук.

У 1836 годзе, пасля смерці Шранка, заняў месца захавальніка батанічнага саду.

З 1820 года апісваў і сістэматызаваў гербарый, сабраны ў Бразіліі Карлам фон Марцыусам.

Род раслін Zuccarinia Blume сямейства Марэнавыя названы Карлам Людвігам Блюмэ ў 1826 годзе ў яго гонар.

Асноўныя надрукаваныя працы

• Monographie der amerikanischen Oxalisarten // Denkschriften d. K. Bayer. Akad. d. Wissensch., 1825, том IV (ням.)
• Flora der Gegend von München, 1829 (ням.)
• Nachtrag // Denkschriften d. K. Bayer. Akad. d. Wissensch. 1832, том X (ням.)
• Charakteristik der deutschen Holzgewächse im blattlosen Zustand, I—II, Мюнхен, 1829—1831) (ням.)
• Plantarum novarum vel minus cognitarum…, 1832—1845 (лац.)
• Flora Japonica sive Plantae quas in imperio Japanico coll., descripsit, ex parte in ipsis locis pingendas cur. : [Lugduni Batavorum apud auctorem 1835—1870] / Ph. Fr. de Siebold. Sectio prima, continens plantas ornatui vel usui inservientes Digessit J. G. Zuccarini. Monimentum in memoriam Engelberti Kaempferi ; Caroli Petri Thunbergit in horto botanico insulae Dezima cura et sumptibus Ph. Fr. de Siebold positum 1826 (Лейдэн, 1835—1870) (сумесна з Зібальдам) (лац.)
• Florae Japoniae familiae naturales, 1843—1846 (сумесна з Зібальдам) (лац.)

Зноскі

1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563'></a>