Іван Сямёнавіч Пуцята

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Пуцята.

Іван Сямёнавіч Пуцята з князёў друцкіх (каля 1390 — пасля 1466) — вялікалітоўскі арыстакрат.

Іван Сямёнавіч Пуцята
Смерць	не раней за 1466
Род	Друцкія[1]
Бацька	Сямён Дзмітрыевіч[2]
Дзеці	Дзмітрый Іванавіч Пуцяціч[3], Іван Іванавіч Пуцяціч[3], Васіль Іванавіч Пуцяціч[3] і Міхаіл Іванавіч Пуцяціч[4]

Геральдычны знак Івана Пуцяты

Сын друцкага князя Сямёна Дзмітрыевіча. Мянушка «Пуцята», з якой ён часта выступае ў дакументах, адрознівала яго ад брата і цёзкі Івана Бабы.

У дакументах з’яўляецца ў 1422 годзе. У 1424 годзе ўдзельнічаў у паходзе супраць татар. Быў адным з найтрывалейшых прыхільнікаў вялікага князя Свідрыгайлы, заставаўся ў яго атачэнні яшчэ ў 1437—1438 годзе.

Ад вялікага князя Казіміра Ягелончыка атрымаў маёнтак Слабодку ў Аршанскім павеце.

Сям’я

Меў сыноў Міхаіла, Васіля, Дзмітрыя, Івана Пуцяцічаў і, магчыма, яшчэ аднаго, чыя дачка ўнесла Падбярэззе каля Друцка і частку Басеі ў род князёў Ямантавічаў.

Ад Міхаіла Пуцяціча пайшоў род Друцкіх-Талачынскіх, ад Васіля — Друцкіх-Горскіх^[5].

Зноскі

1. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 61.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>
2. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 57.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>
3. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 61, 405.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>
4. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 61, 405, 536.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>
5. ЭнцВКЛ 2005.