Аляксандр Анатолевіч Кержакоў

Аляксандр Анатолевіч Кержакоў (руск.: Александр Анатольевич Кержаков; нар. 27 лістапада 1982, Кінгісеп, Ленінградская вобласць, СССР) — расійскі футбаліст (нападнік) і тренэр. Адзін з самых паспяховых футбалістаў у гісторыі Расіі. Выступаў за нацыянальную зборную Расіі (2002—2016). На клубным узроўні вядомы ў першую чаргу па выступах за санкт-пецярбургскі «Зеніт».

Аляксандр Кержакоў
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Аляксандр Анатолевіч Кержакоў
Мянушка	Керж
Нарадзіўся	27 лістапада 1982(1982-11-27)[1][2][…] (42 гады) Кінгісеп, Ленінградская вобласць, РСФСР, СССР
Грамадзянства	Расія
Рост	176 см
Вага	76 кг
Пазіцыя	нападнік
Клубная кар’ера[* 1]
2000 Светагорац 32 (27) 2001—2006 Зеніт 159 (64) 2007—2008 Севілья 26 (8) 2008—2009 Дынама Масква 51 (19) 2010—2017 Зеніт 130 (56) 2016 →  Цюрых 17 (5)
Нацыянальная зборная[* 2]
2000 Расія (да 18) 12 (10) 2000—2001 Расія (да 21) 4 (2) 2002—2016 Расія 91 (30)
Трэнерская кар’ера
2018—2020 Расія (да 17) 2020—2021 Том (Томск) 2021—2022 Ніжні Ноўгарад 2023 Карміятыса
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя ўзнагароды
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 7 красавіка 2023. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 13 ліпеня 2017
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Клубная кар’ера

Пасля заканчэння СДЮШАР «Зеніт» Аляксандр пачаў выступаць за аматарскую каманду «Светагорац» з горада Светагорск. У канцы 2000 года паводле рэкамендацыі Казачэнкі галоўны трэнер «Зеніта» Юрый Марозаў запрасіў Кержакова ў «Зеніт». У новым клубе Кержакоў дэбютаваў 10 сакавіка 2001 года ў матчы 1 тура чэмпіянату Расіі супраць «Ротара» ў Валгаградзе, выйшаў у асноўным складзе і адыграў усю гульню. Амаль адразу атрымаў месца ў асноўным складзе каманды.

28 снежня 2006 года Кержакоў падпісаў кантракт з іспанскім клубам «Севілья» на 5,5 года. Сума трансферу склала 5 млн еўра^[3]. Партнёрамі Аляксандра па нападзе сталі Луіс Фабіяну і Фрэдэрык Канутэ, аднак іграку не заўсёды знаходзілася месца ў складзе. У 2008 годзе Кержакоў вярнуўся ў Расію ў маскоўскае «Дынама», якое ўзначальваў Андрэй Кобелеў, з якім ён разам выступаў за «Зеніт» у 2001 годзе.

16 студзеня 2010 года Кержакоў вярнуўся ў «Зеніт»^[4], падпісаўшы кантракт на 4 гады^[5]. Сума трансферу склала 6,5 млн еўра.

Міжнародная кар’ера

У 2002 годзе Алег Раманцаў запрасіў 19-гадовага Кержакова ў зборную Расіі. Дэбют футбаліста ў нацыянальнай камандзе адбыўся ў таварыскім матчы супраць зборнай Эстоніі ў Таліне 27 сакавіка 2002 года.

Трэнерская кар’ера

У сакавіку 2018 года быў зацверджаны трэнерам юнацкай зборнай Расіі (юнакоў 2001 года нараджэння)^[6]. У верасні 2020 года стаў галоўным трэнерам клуба «Том»^[7]. Па выніках сезона 2020/21 «Том» заняла апошняе месца ў ФНЛ і засталася ў лізе толькі дзякуючы рашэнню КДК аб пераводзе «Чайкі» ў ПФЛ, а Кержакоў пакінуў клуб.

У чэрвені 2021 года ўзначаліў клуб «Ніжні Ноўгарад», які перад гэтым выйшаў у Прэм’ер-лігу. Пакінуў каманду па закачэнні сезона 2021/22, у якім клуб заняў 11-е месца.

У лютым 2023 года быў прызначаны галоўным трэнерам кіпрскай «Карміятысы»^[8], аднак ужо ў красавіку пакінуў пасаду.

Дасягненні

Зеніт

• Чэмпіён Расіі: 2010, 2011/2012, 2014/2015
• Пераможца Кубка Расіі: 2010
• Пераможца Суперкубка Расіі: 2011, 2016
• Пераможца Кубка УЕФА: 2007/2008

Севілья

• Пераможца Кубка УЕФА: 2006/2007
• Пераможца Кубка Іспаніі: 2006/2007
• Пераможца Суперкубка Іспаніі: 2007

Цюрых

• Пераможца Кубка Швейцарыі: 2016