Аляксей Канстанцінавіч Талстой

Аляксей Канстанцінавіч Талстой (24 жніўня (5 верасня) 1817, Пецярбург — 28 верасня (10 кастрычніка) 1875, c. Красны Рог, цяпер Почапскі раён Бранскай вобласці) — рускі пісьменнік, граф, член-карэспандэнт Пецярбургскай АН.

Аляксей Канстанцінавіч Талстой
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	Краснорогский[1]
Дата нараджэння	24 жніўня (5 верасня) 1817[1][2][…]
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя[1][3][…]
Дата смерці	28 верасня (10 кастрычніка) 1875[1][2] (58 гадоў)
Месца смерці	Красны Рог[d], Краснарогская воласць[d], Мглінскі павет, Чарнігаўская губерня, Расійская імперыя[1][3][…]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Бацька	Канстанцін Пятровіч Талстой[d][1][2]
Маці	Ганна Аляксееўна Пяроўская[d][2]
Жонка	Соф’я Андрэеўна Бахмецьева[d]
Альма-матар	Імператарскі Маскоўскі ўніверсітэт
Месца працы	Пецярбургская акадэмія навук
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	драматург, паэт, пісьменнік, раманіст, перакладчык
Гады творчасці	з 1830
Жанр	паэзія
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Казьма Пруткоў Пецярбургская акадэмія навук
Узнагароды
Подпіс
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Талстой.

Біяграфічныя звесткі

У 1835 вытрымаў экзамен на чын пры Маскоўскім універсітэце. Займаў высокія дыпламатычныя (1837—1840) і прыдворныя пасады. З 1861 у адстаўцы.

Творчасць

Першая фантастычная аповесць «Ваўкалак» (1841, пад псеўд. Краснагорскі). З 1854 у час. «Современник» друкаваў парадыйна-сатырычныя вершы, напісаныя з братамі Жамчужнікавымі пад псеўданімам Казьма Пруткоў. У творах «Сон Папова» (нап. 1873, апубл. 1878), «Гісторыя дзяржавы Расійскай…» (1883) высмейваў царскую бюракратыю, у рамане «Князь Сярэбраны» (1862), драматычнай трылогіі «Смерць Іаана Грознага» (1866), «Цар Фёдар Іаанавіч» (1868, не дазволена да пастаноўкі, паст. 1898), «Цар Барыс» (1870, паст. 1891) драматызм палітычнай барацьбы ў Расіі XVI—XVII ст.

Аўтар праніклівай лірыкі, з ярка выяўленым музычным пачаткам, псіхалагічных навел у вершах («Средь шумного бала, случайно…», «То было раннею весной»). Многія вершы пакладзены на музыку П. Чайкоўскім, М. Рымскім-Корсакавым, М. Мусаргскім, С. Рахманінавым і інш.

На беларускую мову асобныя вершы А. К. Талстога пераклалі Вацлаў Ластоўскі, Валянцін Таўлай^[4], Хведар Жычка.

Бібліяграфія

• Собр. соч. Т. 1—4. М., 1969.
• Соч. Т. 1—2. М., 1981.
• Полн. собр. стихотворений. Т. 1—2. Л., 1984.

Зноскі

1. Лотман Л. М. Толстой А. К. // Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1972. — Т. 7. — С. 539–542.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4267382'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4239850'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q24259015'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27076795'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a>
2. С. Венгеров Толстой, Алексей Константинович // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIII. — С. 442–447.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19908137'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q23892973'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q602358'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q20646113'></a>
3. Толстой Алексей Константинович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
4. Галасы з-за небакраю: анталогія паэзіі свету ў беларускіх перакладах ХХ ст. Склад. М. Скобла. — Мн.: Лімарыус 2008. — 896 с.