Кальман Галіцкі

Кальман, Коломан (каля 1208 – каля 1241) – прынц Венгрыі, сын Андраша II Арпада, князь Галіцкі, герцаг Славонскі і Харвацкі, кароль белых русінаў^[3].

Коломан Галіцкі
венг.: Kálmán Árpád-házi
Арпады
Дата нараджэння	не раней за 1207
Месца нараджэння	Каралеўства Венгрыя
Дата смерці	1241
Месца смерці	Чазма, Б’елаварска-Білагорская жупанія, Pannonian Croatia[d], Харватыя
Грамадзянства	Венгрыя
Партыя	палітык да ўзнікнення палітычных партый[d]
Род дзейнасці	палітык
Бацька	Андраш II[1]
Маці	Гертруда Меранская[d][1]
Жонка	Salomea of Poland[d][2]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

У 1211 годзе Андраш II у саюзе з Лешкам Белым і валынскімі князямі пасадзіў на галіцкае княжэнне Даніла Рамановіча. Але пасля адыходу венграў галіцкія баяры выгналі Рамановічаў. Тады Андраш II у саюзе з Лешкам захапіў Галіч у 1214 годзе і пасадзіў там свайго сына Кальмана. Андраш II звярнуўся да папы Інакенція III з просьбай каранаваць Кальмана галіцкай каронай і ўмацаваць яго статус уніяй галіцкай праваслаўнай царквы з каталіцкай, што і было зроблена ў 1215 годзе.

Мсціслаў Уладзіміравіч пачаў пагражаць княжэнню Кальмана ў 1215 годзе. Пасля крыжовага паходу ў Палестыну ў 1219 годзе, Мсціслаў заключыў саюз з Данілам Рамановічам і заняў Галіч. Вясной 1221 года ён ізноў уварваўся ў Галіцыю і разбіў венграў. Кальман скінуты з пасад, але Андраш II заключыў мір з Мсціславам, і Коламан стаў герцагам Харвацкім і Славонскім.