Люціна (Валожынскі раён)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Люціна.

Лю́ціна^[1] (трансліт.: Liucina, руск.: Лютино) — вёска ў Валожынскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Пяршайскага сельсавета.

Сядзіба Зэляў. 1901—1919

Вёска Люціна Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Валожынскі Сельсавет Пяршайскі Каардынаты 53°59′19″ пн. ш. 26°47′11″ у. д.HGЯO Ранейшыя назвы Kropowszczyzna Насельніцтва ▼26 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1772 Аўтамабільны код 5 СААТА 6220850058 Люціна Люціна Люціна

Люціна на Вікісховішчы

Гісторыя

У 1921—1945 гадах вёска ў складзе Польскай Рэспублікі, Віленскага ваяводства, Вілейскага павета (з 1927 года Маладзечанскага павета), гміны Гарадок^[2][3][4][5].

Да 28 мая 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Яршэвіцкага сельсавета^[6].

Насельніцтва

• 1931 год — 135 жыхароў^[7]
• 1921 год — 146 жыхароў^[8]

Славутасці

• Сядзіба Зэляў

Вядомыя асобы

• Іван Ігнатавіч Басецкі (1945—2020) — беларускі юрыст, палкоўнік міліцыі. Доктор юрыдычных навук (1991), прафесар (1992).

Зноскі

1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU). Сустракаецца таксама варыянт Лю́ціна, ж.
2. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
3. Архіўная копія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 красавіка 2022. Праверана 8 студзеня 2023.
4. https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
5. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95—100.
6. «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Архівавана 23 верасня 2013. (руск.)
7. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 27.
8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 80.