Прынцып Гюйгенса—Фрэнеля

Прынцып Гюйгенса—Фрэнеля — пастулат хвалевай тэорыі святла, які апісвае распаўсюджванне электрамагнітнай хвалі.

Праламленне хваль па Гюйгенсу

Хваля дыфракцыі паводле Гюйгенса і Фрэнеля

Фармулёўка

Светлавое поле ёсць вынік інтэрферэнцыі элементарных другасных хваль, якія выпраменьвае кожны элемент некаторай хвалевай паверхні^[1].

Апісанне

Гэты прынцып сфармуляваў Фрэнель ў 1818 г., калі апісваў з'яву дыфракцыі. Ён дапоўніў прынцып Гюйгенса (прапанаваны ў 1678 годзе), які сцвярджае, што кожную кропку, куды дайшла хваля, можна лічыць крыніцай другасных хваль, якія распаўсюджваюцца ва ўсе бакі, тым, што гэтыя другасныя хвалі могуць аслабляць і ўзмацняць адна другую, такім чынам інтэрферыраваць.

У 1882 г. Густаў Кірхгоф даў строгае матэматычнае абгрунтаванне прынцыпа Гюйгенса—Фрэнеля.

Гэты прынцып дазваляе рашаць многія задачы дыфракцыі, не рашаючы для гэтага складаныя ўраўненні Максвела.

Зноскі

1. Оптика (общая физика): курс лекций / В. А. Саечников, М. И. Хомич. — Мн.: БГУ, 2008. − 331 с. — ISBN 978-985-485-685-8.