Старшы батальённы камісар

Старшы батальённы каміса́р — ва УС СССР спецыяльнае воінскае званне для старшага ваенна-палітычнага складу Чырвонай Арміі і Флоту ў 1940—1942 гг. Папярэдняе званне — батальённы камісар, наступнае па рангу — палкавы камісар. Адпавядала воінскаму званню падпалкоўнік^[1].

Старшы батальённы камісар

Гісторыя

Камандзір 732-га зенітна-артылерыйскага палка падпалкоўнік М. Т. Бандарэнка і ваенны камісар палка старшы батальённы камісар Г. І. Марозкін (справа). Тула, кастрычнік — лістапад 1941 года.

Уведзена 30 ліпеня 1940 пастановай СНК СССР № 2690 ад 1 верасня 1939, абвешчана Загадам НКА № 226 от 26 ліпеня 1940.

Рашэннем ДКА ад 9 кастрычніка 1942 года інстытут ваенных камісараў быў ліквідаваны, і ўсе камісары атрымалі армейскія і флоцкія званні на прыступку або некалькі ніжэй.

малодшае званне: батальённы камісар

Старшы батальённы камісар

старшае званне: Палкавы камісар

Знакі адрознення

Для звання старшы батальённы камісар быў усталяваны знак адрознення ў выглядзе трох прамавугольных «шпал» у пятліцах (без эмблемы роду войскаў да 30 ліпеня 1940 і з эмблемай роду войскаў пасля 30 ліпеня 1940) і агульная для палітработнікаў усіх званняў чырвоная зорка з сярпом і молатам, нашытая на абодвух рукавах вышэй за абшлаг (1 жніўня 1941 года нашэнне такіх нашывак было адменена).

Гл. таксама

• Камісар (у вайсковым падраздзяленні)
• Воінскія званні і знакі адрознення РСЧА 1935—1940

Зноскі

1. Юрий Веремеев. Анатомия армии