Сяньфэн

Сяньфэн
Сяньфэн
кітайскі імператар[d]
	9 сакавіка 1850 — 22 жніўня 1861
Папярэднік	Міньнін
Пераемнік	Тунчжы (імператар)
кронпрынц
	25 лютага 1850 — 9 сакавіка 1850
Нараджэнне	17 ліпеня 1831; Old Summer Palace[d], Qinglongqiao Subdistrict[d], Haidian District[d], Пекін, імперыя Юань;
Смерць	22 жніўня 1861 (30 гадоў); Горны прытулак ад летняй спёкі, Чэндэ[d], Кітай;
Месца пахавання	Dingling (Qing dynasty)[d];
Род	House of Aisin-Gioro[d]
Імя пры нараджэнні	маньчж. ᡳ ᠵᡠ; кіт.: 奕詝
Бацька	Міньнін
Маці	Empress Xiaoquancheng[d]
Жонка	Empress Xiaodexian[d], Empress Dowager Ci'an[d], Цысі, Imperial Noble Consort Zhuangjing[d], Imperial Noble Consort Duanke[d], Noble Consort Mei[d], Noble Consort Wan[d], Consort Lu[d], Consort Xi[d], Consort Ji, of the Wang clan[d], Consort Qing[d], First Class Female Attendant Ping[d] і First Class Female Attendant Chun[d]
Дзеці	Тунчжы (імператар), Prince Min of the Second Rank[d] і Kurun Princess Rong'an[d]
Веравызнанне	будызм
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Айсіньгёро Ічжу (маньчжурскі.: Iju; кіт. трад. 奕詝, піньінь Yìzhǔ; 17 ліпеня 1831 — 22 жніўня 1861) — маньчжурскі дзяржаўны і палітычны дзеяч. Імператар дынастыі Цын (9 сакавіка 1850 — 22 жніўня 1861). Прадстаўнік роду Айсінь Гёро. Чацвёрты сын Міньніна. Пачаў кіраванне са знясільваючай барацьбы супраць Тайпінскага паўстання, арганізаванага этнічнымі кітайцамі. З 1856 года ваяваў супраць Вялікабрытаніі і Францыі, якія развязалі Другую опіумную вайну. У 1860 годзе, пасля акупацыі брытана-французскімі войскамі Пекіна, быў вымушаны заключыць зневажальныя Пекінскія дагаворы (укр.) (бел. з брытанцамі, французамі і рускімі. Памёр ад хваробы, знаходзячыся ў эвакуацыі.

Хуткія факты Сяньфэн, кітайскі імператар[d] ...

Дэвіз праўлення — Сяньфэн.

Імёны