Друга́я касмі́чная ско́расць[1][2] — мінімальная скорасць руху, якую неабходна надаць аб'екту (камень, касмічны апарат і г. д.) для пераадолення гравітацыйнага прыцягнення нябеснага цела. Калі целу будзе нададзена другая касмічная скорасць, то гэтае цела будзе рухацца па парабалічнай арбіце вакол нябеснага цела.

Thumb
Аналіз першай і другой касмічнай скорасці паводле Ісака Ньютана. Снарады A і B падаюць на Зямлю. Снарад C выходзіць на кругавую арбіту, D — на эліптычную. Снарад E ляціць у адкрыты космас.

Другая касмічная скорасць вызначаецца радыусам і масай нябеснага цела, з-за гэтага яна асобная для кожнага нябеснага цела (для Зямлі 11,2 км/с, для Сонца 617,7 км/с).

Другая касмічная скорасць для розных аб'ектаў

Больш інфармацыі Нябеснае цела, Маса (у адносінах да масы Зямлі) ...
Другая касмічная скорасць (скорасць вызвалення) на паверхні некаторых нябесных цел
Нябеснае целаМаса (у адносінах да масы Зямлі)2-я касмічная скорасць, км/с
Месяц0,01232,4
Меркурый0,0554,3
Марс0,1085,0
Венера0,8210,22
Зямля111,2
Уран14,522,0
Нептун17,524,0
Сатурн95,336,0
Юпітэр318,361,0
Сонца333 000617,7
Сірыус B325 67510 000
Нейтронная зорка666 000200 000
Кваркавая зорка833 500-
Чорная дзірка832 500 - 5,6×1015- (нішто не можа выйсці па-за межы чорнай дзіркі - радыуса Шварцшыльда)
Закрыць

Гл. таксама

Зноскі

Літаратура

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.