Шарль Марыс дэ Талейран-Перыгор

Шарль Марыс дэ Талейран-Перыгор^[8] (фр.: Charles Maurice de Talleyrand-Périgord; 2 лютага 1754 — 17 мая 1838) — французскі палітык і дыпламат, які займаў пасаду міністра замежных спраў пры трох рэжымах, пачынаючы з Дырэкторыі і канчаючы ўрадам Луі-Філіпа. Вядомы майстар палітычнай інтрыгі. Бискуп Ацёнскі (з 2 лістапада 1788 г па 13 красавіка 1791). Імя «Талейран» зрабілася ледзь не намінальным для пазначэння хітрасці, спрыту і беспрынцыповасці.

Шарль Марыс дэ Талейран-Перыгор
фр.: Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 9 ліпеня 1789 — 30 верасня 1791
кіраўнік урада Францыі[d] 9 ліпеня 1815 — 26 верасня 1815
Пераемнік	Арман-Эмануэль дзю Плесі Рышэльё
міністр замежных спраў Францыі 9 ліпеня 1815 — 26 верасня 1815
Папярэднік	Louis Pierre Edouard, Baron Bignon[d]
Пераемнік	Арман-Эмануэль дзю Плесі Рышэльё
Roman Catholic Bishop of Autun[d] 2 лістапада 1788 — 13 красавіка 1791
Дыяцэзія	Ацёнская дыяцэзія[d]
Папярэднік	Yves-Alexandre de Marbeuf[d]
Пераемнік	Gabriel François Moreau[d]
Нараджэнне	2 лютага 1754(1754-02-02)[1][2] ці 13 лютага 1754(1754-02-13)[3] Парыж, Каралеўства Францыя[2]
Смерць	18 мая 1839(1839-05-18)[1][4][…] (85 гадоў) ці 1838 Парыж, Ліпеньская манархія[2]
Месца пахавання	Château de Valençay[d]
Род	House of Talleyrand-Périgord[d]
Бацька	Шарль-Даніэль дэ Тайлеран-Перыгор[d]
Маці	Alexandrine Victoire Eléonore Damas[d][5]
Жонка	Кацярына Гран[d]
Дзеці	Шарль Жазеф дэ Флао[d] і Жазэфіна-Паўліна дэ Талейран-Перыгор[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква[6]
Партыя	беспартыйны
Член у	Акадэмія надпісаў і прыгожай славеснасці[d] (1838)[7] Акадэмія маральных і палітычных навук[d] Travellers Club[d]
Адукацыя	Ліцэй Сент-Луі[d]
Аўтограф
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Стары парадак

Талейран нарадзіўся 2 лютага 1754 г. у Парыжы, у шляхетнай, але небагатай арыстакратычнай сям’і Шарля Даніэля дэ Талейран-Перыгор (1734—1788). Продкі будучага дыпламата паходзілі ад Адальберта Перыгорскага, васала Гуга Капета. Дзядзька Талейрана, Аляксандр Анжалік дэ Талейран-Перыгор, быў у свой час архібіскупам Рэймскім, затым кардыналам і архібіскупам Парыжскім. Найшчасныя гады дзяцінства, па ўспамінах, Талейран правёў у сядзібе сваёй прабабкі, графіні Рашэшуар-Мантэмар, унучкі Кальбер.

Меркавана, траўма нагі перашкодзіла хлопчыку паступіць на вайсковую службу. Бацькі вырашылі скіраваць сына на царкоўную сцяжыну, верагодна, у надзеі зрабіць яго біскупам і захаваць пад уплывам сям’і Талейранаў біскупства Ацён. Шарль Марыс паступіў у калегію д’Аркур у Парыжы, затым вучыўся ў семінарыі Сен-Сюльпіс (1770—1773) і ў Сарбоне. Атрымаў ступень ліцэнцыята па тэалогіі. У 1779 г. Талейран быў пасвечаны ў святары.

У 1780 годзе Талейран становіцца Генеральным агентам Галіканскай (французскай) царквы пры двары. На працягу пяці гадоў ён сумесна з Раймонам дэ Буажэлонам, архібіскупам Ахенскім, ведаў маёмасцю і фінансамі Галіканскай царквы. У 1788 г. Талейран стаў біскупам Ацёнскім.

Зноскі

1. Charles, Maurice De Talleyrand-Périgord Prince De Bénévent / Assemblée nationale

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q193582'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q15271528'></a>
2. Archivio Storico Ricordi — 1808.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3621644'></a>
3. Charles-Maurice Talleyrand-pÉrigord / пад рэд. B. Delmas — 2009.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q55740543'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2926731'></a>
4. Godechot J. Charles-Maurice de Talleyrand, prince de Benevent // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
5. Pas L. v. Genealogics — 2003.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847329'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847326'></a>
6. Catholic-Hierarchy.org — USA: 1990. Праверана 17 кастрычніка 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q30'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3892772'></a>
7. https://aibl.fr/academiciens-depuis-1663/ Праверана 3 красавіка 2023.
8. Напісанне поўнага прозвішча і імя Шарль Марыс дэ Талейран-Перыгор у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.15., Мн., 2002, С.401.