pand

Stagell isurzhiañ

pand

1. Adstumm eus pa, ha pan a gaver e skridoù zo, hag e gwenedeg, evel e-barzh pandegwir pe pendegwir.
2. dirak ar verb bout:
   • pand on

   • Men ho casso ganen pan don hanvet maro ... — (w:Ar Varn Diwezhañ, 1, p. 356.)

   • pand eo
   • pand oc'h

   • Mazat pan doc'h et en douar ... — (w:Ar Varn Diwezhañ, 1, p. 352.)

3. dirak ar verb mont

   • Pand a an intañvez, o, d'an Henbont d'ar marc'had, Job Jaffre, Etrezomp e brezhoneg, 1/130

Deveradoù

Notenn

Tostaat a c'haller pa ha pan ha pand, ouzh mar ha mard, ouzh ne ha ned, nen, nend.

Troidigezhioù

• galleg : quand ^(fr)