Atenolol
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Atenolol je selektivni β1 receptor antagonist, lijek koji pripada grupi beta blokatora (ponekad β-blokatori). To je klasa lijekova koja se uglavnom upotreblljava u liječenju bolesti srca. U upotrebu uveden 1976., atenolol je razvijan kao zamjena za propranolol u tretmanu hipertenzije. Djeluje putem usporavanja rada srca i smanjenja obima aktivnosti. Za razliku od propranolola, atenolol ne prolazi tako lahko kroz krvno-moždanu barijeru, čime se smanjuje učestalost nuspojava u centralnom nervnom sistemu.[1]
Atenolol je jedan od najčešće korištenih β-blokatora u Velikoj Britaniji i nekada je bio najvažniji tretman u liječenju hipertenzije. Međutim, nedavna istraživanja pokazuju da atenolol nije efikasan kao lijek i da ne smanjuje stopu smrtnosti. Kada se koristi za liječenje hipertenzije, javlja se čak i mali porast smrtnosti u nekim podgrupama.[2]
Remove ads
Medicinska upotreba
Atenolol se koristi za niz smetnji, uključujući: hipertenziju, krajnike, sindrom dugog QT, akutni infarkt miokarda, supraventrikulsku i ventrikularnu tahikardiju te simptome podizanja alkohola.[3] Vansimptomatska upotreba atenolola, kao i upotreba sa drugim kardioselektivnim β-blokatorima, uključuju simptomatsko liječenje psiholoških problema, kao što je anksioznost. β-blokatori su efikasni u liječenju nekih somatskih (fizičkih) simptoma anksioznosti. U tim slučajevima, doziranje se koristi po potrebi, umjesto redovnog dnevnog uzimanja ovog lijeka.
Zbog svog svojstva hidrofilnosti (privlačenja vode), ovaj lijek je manje pogodan za profilaksu migrene u odnosu na propranolol. To je zbog toga što kod liječenja ove bolesti, atenolol mora doći do mozga u visokim koncentracijama, što nije slučaj, budući da ne prolazi kroz krvno-moždanu barijeru.[1]
Remove ads
Nuspojave
Atenolol je bio glavni β-blokator identificiran kao onaj koji nosi veći rizik u izazivanju šećerne bolesti tipa 2, što je dovelo do smanjenja njegove upotrebe u Velikoj Britaniji. U junu 2006. atenolol je dospio na četvrto mjesto kao sredstvo liječenja hipertenzije.[4]
Antihipertenzivna terapija atenololom pruža slabije zaštitno djelovanje protiv kardiovaskularnih komplikacija (npr. infarkta miokarda i moždanog udara) u usporedbi s drugim antihipertenzivnim lijekovima. U nekim slučajevima, pokazali su odlične rezultate kod poboljšanja diureze.[5] Osim toga, nađeno je da atenololu nedostaje prednost u sprečavanju smrtnosti.[6][7] and even to increase mortality in older adults.[2]
Predoziranje
Simptomi predoziranja nastaju zbog prevelikog farmakodinamskog djelovanja na β1 i β2-receptore. To uključuje bradikardiju (sporiji puls), jaku hipotenziju sa šokovima, akutnu srčanu slabost, hipoglikemiju i bronhospastične reakcije. Liječenje je uglavnom simptomatsko. Indicirana je hospitalizacija i intenzivan nadzor. Aktivni ugalj je koristan za apsorpciju lijeka. Atropin smanjuje bradikardiju, glukagon pomaže kod hipoglikemije, dobutamin se može dati protiv hipotenzije, a udisanje β 2-mimetika kao što su heksoprenalin ili salbutamol će prekinuti bronhospazme. Koncentracije atenolola u krvi ili plazmi mogu se mjeriti za potvrdu dijagnoze trovanja kod hospitaliziranih pacijenata ili da pomogne prilikom sudskih medicinskih istraga uzroka smrti. Tokom terapije, u plazmi se obično nalazi manje od 3 mg/L, ali može biti u rasponu 3-30 mg/L kod žrtava predoziranja.[8][9]
Remove ads
Također pogledajte
Reference
Vanjski linkovi
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads