Fluorescentna ''in situ'' hibridizacija

Fluorescentna in situ hibridizacija (Fluorescence In situ Hybridisation: FISH) je citogenetička tehnika razvijena u biomedicinskim istraživanjima ranih 1980-ih, kada je primijenjena za otkrivanje i lokalizaciju prisustva/odsustva specifičnih DNK sekvenci na hromosomima. FISH upotrebljava fluorescentne probe koje se vežu samo za one dijelove hromosoma sa kojima ispoljavaju visok stepen komplementarnosti sekvenci. Da bi se ustanovilo mjesto vezanja fluorescentnih proba za hromosome neophodna je fluoroscentna mikroskopija.

Multipleksna vizualizacija RNK u ćelijama tretiranim u ViewRNK FISH eseju

Pozitivne metafazne ćelije za bcr/abl rearanžman (udružen sa hroničnom mijeloidnom leukemijom), nakoh FISH tretmana.
Hromosomi su plavi.
Oni koji su obilježeni zeleno i crveno (gore lijevo) su sa prisutnim rearanžmanom.

Detekcija RNK – mR-133 gena (zeleno) i miogenin mRNK (crveno) u C2C12 diferencirajućim ćelijama

FISH se često primjenjuje za traženje specifičnih pojava u DNK za upotrebu u genetičkom konsultiranju, medicini i identificiranju vrsta. Također je primjenjiv u otkrivanju i lokalizaciji RNK ciljeva (mRNK), dugih nekodirajućih segmenata RNK (lncRNK) i miRNK u ćelijama, cirkulirajućim tumorskim ćelijama i tkivnim uzorcima. U tom smislu, može pomoći za definiranje prostorno-vremenskih osobenosti ekspresije gena.^[1]