Meckelov sindrom

Meckel–Gruberov sindrom je rijedak, smrtonosni ciliopatski genetički poremećaj, karakteriziran cistastom displazijom bubrega, malformacijama centralnog nervnog sistema (potiljačna encefalokela), polidaktilijom (postaksijalna), jetrenim defektima u razvoju i plućnom hipoplazijom zbog oligohidramniona. Meckel-Gruberov sindrom je dobio ime po Johannu Meckelu i Georgu Gruberu.^[1][2][3]

Meckelov sindrom
Drugi nazivi	Meckel–Gruberov sindrom, Gruberov sindrom, Disencephalia splanchnocystica
Embrioni s mutacijom u MKS1KRC, uzrokom Meckelovog sindroma.
Specijalnost	Medicinska genetika

Patofiziologija

Meckel–Gruberov sindrom (MKS) je autosomno recesivna smrtonosna malformacija. Nedavno su identifikovana dva MKS gena, MKS1 i MKS3. Sprovedena studija opisala je ćelijsku, potćelijsku i funkcionalnu karakterizaciju novih proteina, MKS1 i meckelina, kodiranih ovim genima.^[4]

Tip	OMIM	Gen
MKS1	OMIM: 609883	MKS1
MKS2	OMIM: 603194	TMEM216
MKS3	OMIM: 607361	TMEM67
MKS4	OMIM: 611134	CEP290
MKS5	OMIM: 611561	RPGRIP1L
MKS6	OMIM: 612284	CC2D2A
MKS7	OMIM: 608002	NPHP3
MKS8	OMIM: 613846	TCTN2
MKS9	OMIM: 614144	B9D1
MKS10	OMIM: 611951	B9D2

Dijagnoza

Displazijski bubrezi prevladavaju u preko 95% svih identifikovanih slučajeva. Kada se to dogodi, mikroskopske ciste se razvijaju unutar bubrega i polahko ga uništavaju, uzrokujući da se uveća za 10 do 20 puta od svoje prvobitne veličine. Nivo amnionske tečnosti u maternici može biti značajno promenjen ili ostati normalan, a normalan nivo tečnosti ne bi trebalo da bude kriterij za isključivanje dijagnoze.

Potiljačna encefalokela prisutna je u 60% do 80% svih slučajeva, a postaksijalna polidaktilija u 55% do 75% od ukupnog broja identifikovanih slučajeva.

Pronalaženje najmanje dvije od tri fenotipske karakteristike klasične trijade, u prisustvu normalnog kariotipa, čini dijagnozu čvrstom. Redovni ultrazvuk i proaktivna prenatalna njega obično mogu otkriti simptome rano u trudnoćama.

Upravljanje

Ne postoji lijek za ovu bolest. Liječenje je simptomsko i da se bebi učini što ugodnijim.^[5]

Prognoza

Bolest je smrtonosna. Većina novorođenčadi koja nisu mrtvorođena,a s Meckelovim sindromom umiru u roku od nekoliko sati do dana nakon rođenja.^[6] The longest survival time reported in medical literature is 28 months.^[7]

Incidencija

Iako nije precizno poznato, procjenjuje se da je opća stopa incidencije za Meckelov sidrom, prema Bergsmi, 0,02/10.000 do 0,7/10.000 rođenih.^[8][9]

Ovaj sindrom je bolest finskog naslijeđa. Njegova učestalost je mnogo veća u Finskoj, gdje je incidencija čak 1,1/10.000 rođenih. Procjenjuje se da tamo Meckelov sindrom čini 5% svih defekata nervne cijevi.^[10] Leicestershireska perinatalna anketa mortaliteta za godine od 1976. do 1982. otkrila je visoku učestalost Meckelovog sindroma kod indijskih imigranata Gudžarati naroda.^[11]