Perikarp

Perikarp – u botanici – је pojam koji podrazumijeva zid plodа, koji se stvara razrastanjem zifda plodnice. Nastaje kao posljedica histoloških promjena čiji je završni ishod formiranje konačnog ploda.^[1][2]

Presjek ploda sa označenim slojevima perikarpa

Nastanak

Zid plodnice se sastoji od vanjske i unutrašnje epiderme koje su razdvojene slabo izdiferenciranim mezofilom, od parenhimskog tkiva. Tokom razvoja perikarpa, mezofilne ćelije rastu i dijele u nizu ćelijskih dioba. U tom procesu nastaju karakteristična debljina, i sočnost i ostale osobenosti perikarpa. Istovremeno nastaje mehaničko tkivo u kojem su pretežno sklereidi, a rjeđe i likina vlakna i kolenhim.^[1]

Sistem provodnih sudova

Presjek ploda:
1: Endokarp ;
2 : Sjemenka ;
3 : Mezokarp;
4 : Egzokarp (epikarp)

Perikarpni provodni sistem je dobro razvijen, a u nekim plodovima veoma uočljiv i na prvi pogled. Njegovi provodni snopići spadaju u kategoriju kolateralnih zatvorenih, oko kojih se obično formira mehanički omotač (sara), koji može biti veoma razvijena. Tokom zrenja ploda, provodni sudovi e postepeno, djelimično ili potpuno, razgrađukju

Dijelovi perikarpa su

• egzokarp - vanjski
• mezokarp - srednji, i
• endokarp - unutrašnji sloj.

Funkcija

Osim zaštite sjemena, perikarp ima značajnu ulogu u njegovom rasijavanju. Naime, kada sazrije, perikarp puca ili opada skupa sa sjemenkama. Budući da je kod većine vrsta privlačan za sve ili specifične grupe životinja, one raznose sjemenke i na velike udaljenosti. To se obično postiže atraktivnim bojama, okusom, mirisom i drugim privlačnim osobinama.