Parenhim

Parenhim je glavnina funkcijske supstance u životinjskim organima ili strukturama kao što je tumor. U zoologiji je naziv za tkivo koje ispunjava unutrašnjost pljosnatih crva.

Plućni parenhim sa oštećenjima od velikih subpleurskih izraslina.

Etimologija

Termin parenhim je novolatinskog porijekla, a od grčkih riječi παρέγχυμα – parenhima = utrobno meso, iz παρεγχεῖν – parenkhein = da se ulije i παρα- para– =pored + ἐν – en- = u + χεῖν – khein = presiromašno) .^[1]

Prvobitno su ga Erasistratus i drugi anatomi koristili za označavanje određenih ljudskih tkiva.^[2] Kasnije ga je Nehemiah Grew također primijenio na biljna tkiva.^[3]

Struktura

Parenhim je funkcijski dio organa ili struktura kao što je tumor u tijelu. To je, za razliku od strome, koja se odnosi na strukturno tkivo organa ili struktura, ustvari  vezivno tkivo.

Mozak

Moždani parenhim odnosi se na aktivno tkivo u mozg, koje se sastoji od dvije vrste moždanih ćelija, neurona i glijnih ćelija.^[4] Oštećenje ili trauma moždanog parenhima često rezultira gubitkom kognitivnih sposobnosti ili čak smrću. Krvarenje iz parenhima poznato je kao unutarparenhimsko krvarenje.

Pluća

Parenhim pluća je supstanca pluća izvan kardiovaskularnog sistema koja je uključena u razmjenu plinova u plućnim alveolama i respiracijskim bronhiolama,^[5] iako neki autori uključuju samo alveole.^[6]

Jetra

Parenhim jetre je djelotvorno tkivo organa koje čini oko 80% zapremine jetre u obliku hepatocita. Drugi glavni tip ćelija jetre su neparenhimske. Neparenhimske ćelije čine 40% ukupnog broja ćelija jetre, ali samo 6,5% njene zapremine.^[7]

Bubrezi

Bubrežni parenhim podijeljen je u dvije glavne strukture: vanjsku bubrežnu koru i unutrašnju  bubrežnu srž. Uopćeno, ove strukture imaju oblik 7 do 18^[8] konusolikih bubrežnih režnjeva, od kojih svaki sadrži bubrežnu koru koja okružuje dio srži zvani bubrežna piramida.^[9]

Tumori

Parenhim čvrstog tumora, jedan je od dva različita odjeljka u solidnom tumoru. Parenhim se sastoji od neoplazijskih ćelija. Drugi odjeljak je stroma inducirana neoplazmatskim ćelijama, potrebna za hranjivu potporu i uklanjanje otpada. U mnogim vrstama tumora nakupine parenhimskih ćelija odvojene su baznom laminom, koja ponekad može biti nepotpuna.^[10]

Pljosnate gliste

Unutrašnjost tijela pljosnatih glista, koja su acoelomata, ispunjava parenhim, sastavljeno od ćelija i međućelijskih prostora. Ovo je spužvasto tkivo poznato i kao mezenhimsko tkivo, u kojem se nekoliko tipova ćelija nalazi u njihovim vanćelijskom matriksu. Parenhimske ćelije uključuju miocite i mnoge tipove specijaliziranih ćelija. Ćelije su često vezane jedna za drugu, a također i za obližnje epitelne ćelije, uglavnom pomoću međućelijskim vezama i hemidezmosomima. Postoje velike razlike u tipovima ćelija u parenhimu, prema vrsti i anatomskim regijama. Njegove moguće funkcije mogu uključivati ulogu potpornog skeleta, skladištenje hranjivih sastojaka, kretanje i mnoge druge.^[11]