SFOR

Stabilizacijske snage
Amblem SFOR-a.
Osnovana	20. decembar 1996.
Ukinuta	2. decembar 2004.
Država	39 država Albanija Argentina Australija Austrija Belgija Bugarska Češka Danska Egipat Estonija Finska Francuska Grčka Irska Island Italija Kanada Latvija Litvanija Luksemburg Mađarska Malezija Maroko Nizozemska Norveška Novi Zeland Njemačka Poljska Portugal Rumunija Rusija Sjedinjene Američke Države Slovačka Slovenija Španija Švedska Turska Ujedinjeno Kraljevstvo Ukrajina
Vrsta	Komanda
Dio	NATO-a
Nadimak	SFOR
Boje	plava bijela

Misija

Navedena misija SFOR-a bila je "odvraćanje neprijateljstava i stabilizacija mira, doprinos sigurnom okruženju osiguravanjem kontinuiranog vojnog prisustva u zoni odgovornosti (AOR), ciljanje i koordinacija podrške SFOR-a ključnim područjima uključujući primarne civilne implementacijske organizacije i napredak ka trajnoj konsolidaciji mira, bez daljnje potrebe za NATO snagama u Bosni i Hercegovini".^[1]

Remove ads

Struktura i historija

SFOR je osnovan Rezolucijom Vijeća sigurnosti 1088 12. decembra 1996. Naslijedila je mnogo veće Implementacijske snage (IFOR) koje su 20. decembra 1995. raspoređene u Bosnu i Hercegovinu s jednogodišnjim mandatom. Komandanti SFOR-a, od kojih je svaki služio jednogodišnji mandat, bili su general William W. Crouch, general Eric Shinseki, general Montgomery Meigs, general-potpukovnik Ronald Adams, general-pukovnik Michael Dodson, general-pukovnik John B. Sylvester, potp. general William E. Ward, general-major Virgil Packett i brigadni general Steven P. Schook.

SFOR je djelovao kao podrška NATO operacijama "Joint Guard" i "Joint Forge".

Broj vojnika smanjen je na oko 12.000 do kraja 2002, te na oko 7.000 do kraja 2004. Tokom NATO samita u Istanbulu 2004. najavljen je završetak misije SFOR-a.

Zamijenio ga je EUFOR Altea Evropske unije, 2. decembra 2004. u NATO štabu, kamp Butmir u Sarajevu. Operaciju Joint Forge naslijedila je operacija Altea.

SFOR je bio podijeljen u tri zone djelovanja:

Mostar MND(S) – italijanska, francuska, njemačka i španska
Banja Luka MND(W) – američka, britanska, kanadska, češka i nizozemska. Britanski kodni naziv za njihove aktivnosti u IFOR-u bio je Operacija Resolute, a SFOR Operacija Lodestar (do juna 1998) i Operacija Palatine (od juna 1998). Kanadska misija je nazvana Operacija Palladium (od 1996. do 2004).
Tuzla MND(N) – američka, turska, poljska, ruska, norveška, švedska, danska i finska.

Tri zone djelovanja su bile poznate kao Multi-nacionalne divizije do kraja 2002, kada su svedene na multi-nacionalne brigade.

SFOR je djelovao u skladu sa pravilima za sprovođenje mira, a ne mirovnim pravilima. Na primjer, odobreno je 1997. da se neutrališu srpski radio-televizijski objekti.^[2] Tokom svog mandata, SFOR je uhapsio 29 osoba optuženih za ratne zločine. Uhapšeni su prebačeni u Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju u Nizozemskoj.

Američki vojnici koji su služili u SFOR-u odlikovani su ekspedicijskom medaljom Oružanih snaga i medaljom NATO-a.

Vazdušne operacije

Nekoliko uzastopnih zračnih operacija podržalo je stabilizacijske napore:^[3]

Operacija "Spriječiti let" (april 1993 – decembar 1996)
Operacija "Decisive Edge" (decembar 1995 – decembar 1996)
Operacija "Decisive Guard" (decembar 1996 – jun 1998)
Operacija "Deliberate Forge" (jun 1998 – septembar 2004)

Remove ads

Članstvo

Misija

Struktura i historija

Vazdušne operacije

Članstvo

NATO članice

Ostale članice

Također pogledajte

Reference

Literatura

Vanjski linkovi

Wikiwand - on