Timocit

Timociti su hematopoetske potomačke ćelije koje su prisutne u timusu.^[1]

Funkcija

Timopoeza je proces u timusu pomoću kojeg se timociti diferenciraju u zrele T-limfocite. Primarna funkcija timocita je stvaranje T-limfocita (T-ćelije). Timus pruža induktivno okruženje koje omogućava razvoj i selekciju fiziološki korisnih T-ćelija. Procesi beta selekcije, pozitivne selekcije i negativne selekcije oblikuju populaciju timocita u periferni bazen T-ćelija koje su sposobne odgovoriti na strane patogene i imunski su tolerantni prema autoantigenima.

Faze sazrijevanja

Timociti su klasificirani u više različitih stadija sazrijevanja temeljenih na ispoljavanju ćelijskih površinskih markera. Najranija faza razvoja timocita je dvostruko negativna (negativna i za CD4 i CD8), koja se u novije vrijeme bolje opisuje kao linijski-negativna i koja se može podijeliti u četiri podfaze. Sljedeća velika faza je dvostruko pozitivna faza (pozitivna i za CD4 i za CD8). Posljednja faza sazrijevanja je jednoznačno pozitivna (pozitivna ili za CD4 ili za CD8).^[2]

Proces sazrijevanja

Tip	Funkcijska (beta) selekcija	Funkcijska pozitivna selekcija	Autoreaktivna (negativna selekcija)
Lokacija	Korteks	Korteks	Korteks/srž
	Da bi prošao kontrolnu točku β-selekcije, β lanac receptora T-ćelija preuređen timocitom mora zadržati strukturna svojstva, omogućujući mu da se predstavi na površini timocita s pre-TCRα. Ovo eliminira timocite s grubim oštećenjima koja su unesena u receptor T-ćelija, preuređivanjem gena.	Da bi bili pozitivno odabrani, timociti će morati komunicirati s nekoliko molekula površinske ćelije, MHC-a, kako bi se osigurala reaktivnost i specifičnost.[3] Pozitivna selekcija bira ćelije sa receptorom T-ćelija, sposobnim da veže MHC, molekule klase I ili II sa najmanje slabim afinitetom. Ovo eliminira (postupkom nazvanim "smrt zanemarivanjem") one T-ćelije koje bi bile nefunkcionalne zbog nemogućnosti vezanja MHC-a.	Negativna selekcija je aktivna indukcija apoptoze u timocitima sa visokim afinitetom prema autopeptidima ili MHC. To eliminira ćelije koje bi usmjerile imunski odgovor na autoproteine na periferiji. Negativna selekcija nije 100% efikasna, neke autoreaktivne T-ćelije izbjegavaju skupnu cenzuru i puštaju se u cirkulaciju. Dodatni mehanizmi tolerancije koji su aktivni na periferiji postoje kako bi stišali aktivnost ćelija poput anergija, delecija i regulatornih T-ćelija. Ako ovi mehanizmi periferne tolerancije također ne uspiju, može se pojaviti autoimunost.