contagiar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Català
- Pronúncia(i):
Oriental: central /kun.tə.ʒiˈa/ balear /kon.tə.ʒiˈa/, /kun.tə.ʒiˈa/ Occidental: nord-occidental /kon.ta.ʒiˈa/ valencià /kon.ta.d͡ʒiˈaɾ/, /kon.ta.d͡ʒiˈa/
Verb
contagiar trans., pron. (pronominal contagiar-se)
- Transmetre una malaltia; infectar.
- Cal tapar-se la boca quan s’esternuda per a evitar contagiar la grip.
- Fer venir ganes als altres de fer alguna cosa.
- El noi em va contagiar les ganes de riure, encara que ja havia sentit l’acudit altres vegades.
Sinònims
Conjugació
Primera conjugació regular, amb hiat entre el radical i la desinència
Formes no normatives o col·loquials
Formes compostes i perifràstiques
Paradigmes de flexió: contagio, contagia, contagiem
Traduccions
Traduccions
- Alemany: anstecken (de), infizieren (de)
- Anglès: spread (en), infect (en)
- Àrab: عَادَىٰ (ar)
- Castellà: contagiar (es)
- Danès: smitte (da)
- Eslovè: okužiti (sl)
- Esperanto: infekti (eo)
- Finès: tartuttaa (fi)
- Francès: contagier (fr), infecter (fr)
- Gallec: infectar (gl)
- Hongarès: fertőz (hu)
- Irlandès: galraigh (ga)
- Italià: contagiare (it)
- Japonès: 感染させる (ja)
- Neerlandès: infecteren (nl)
- Occità: infectar (oc)
- Polonès: zakażać (pl), zakazić (pl)
- Portuguès: contagiar (pt)
- Quítxua: qatiy (qu)
- Romanès: infecta (ro), contamina (ro)
- Rus: заража́ть (ru) (zarajat), зарази́ть (ru) (zarazit)
- Suec: smitta (sv)
- Tai: ติดเชื้อ (th)
- Txec: nakazit (cs), infikovat (cs)
- Vietnamita: nhiễm (vi)
- Volapük: näfätön (vo)
- Xinès: 傳染 (zh) (传染, chuánrǎn)
Miscel·lània
- Síl·labes: con·ta·gi·ar (4)
Vegeu també
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads