encomanar
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Català
- Pronúncia(i):
Oriental: central /əŋ.ku.məˈna/ balear /əŋ.ko.məˈna/, /əŋ.ku.məˈna/ Occidental: nord-occidental /eŋ.ko.maˈna/ valencià /eŋ.ko.maˈnaɾ/, /eŋ.ko.maˈna/ Informal: nord-occidental /aŋ.ko.maˈna/, valencià /aŋ.ko.maˈnaɾ/
Verb
encomanar trans., pron. (pronominal encomanar-se)
- Confiar una responsabilitat a algú.
- El pare m'ha encomanat que vagi a compar el pa.
- (oriental) infectar
- El nen tenia la grip i ens l'ha encomanat.
- Posar-se sota la tutela d'algú.
- M'encomano a vostè perquè m'ajudi a solucionar aquest problema.
Conjugació
Primera conjugació regular
Formes no normatives o col·loquials
Formes compostes i perifràstiques
Paradigmes de flexió: encomano, encomana, encomanem
Sinònims
- [1] recomanar, encarregar
- [2] contaminar, infectar, apegar (occidental), contagiar (castellanisme)
- [3] confiar
Traduccions
Contagiar
- Anglès: transmit (en)
- Castellà: transmitir (es)
Miscel·lània
Vegeu també
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads