mancare

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
Potser volíeu: mancaré, mâncare

Italià

  • Pronúncia: /maŋˈkaː.re/
  • Etimologia: Derivat de manco.

Verb

mancare intr., trans.

  1. (intransitiu) mancar, faltar
    Mancano tre euro.
    Falten tres euros.
  2. (intransitiu) enyorar
    Ci manca molto.
    L'enyorem molt.
  3. (intransitiu) perdre una oportunitat
    L'attaccante ha mancato il gol.
    L'atacant ha perdut l'ocasió de gol.
  4. (intransitiu) morir
    Mi dispiace: è mancato il signore anziano che abitava vicino a noi.
    Em sap greu: ha mort l'home gran que era veí nostre.
  5. (transitiu) fallar, errar
    Ha mancato e pagherà.
    Ha comès un error i el pagarà.

Conjugation

Miscel·lània

  • Síl·labes: man·cà·re (3)
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads