marcir

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: /mərˈsi/
Occidental: nord-occidental /marˈsi/
valencià /maɾˈsiɾ/, /maɾˈsi/
  • Rimes: -i(ɾ)
  • Homòfon: marcí
  • Etimologia: Del llatí marcēre, segle XV.

Verb

marcir trans., pron. (pronominal marcir-se)

  1. pansir

Conjugació

Paradigmes de flexió: marceixo, marceix, marcim

Miscel·lània

  • Síl·labes: mar·cir (2)

Vegeu també

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads