Llatí Nom tempus n. (genitiu temporis) temps, durada lleure, oci època, moment, hora Declinació Més informació Cas, Singular ... 3a declinació -, -is (tema cons.) Cas Singular Plural Nominatiu tempus tempora Vocatiu tempus tempora Acusatiu tempus tempora Genitiu temporis temporum Datiu temporī temporibus Ablatiu tempore temporibus Tanca Descendents Anglès: tense Asturià: tiempu Basc: denbora Castellà: tiempo Català: temps Francès: temps Friülà: timp Gallec: tempo Italià: tempo Napolità: tiempo Occità: tèms Occità antic: tems Papiament: tempo Portuguès: tempo Retoromànic: temp Romanès: timp Rus: темп (temp) Sard: tempus Sicilià: tempu Való: tins Vènet: tenpo, tènp Remove adsWikiwand - on Seamless Wikipedia browsing. On steroids.Remove ads