tributa

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
Potser volíeu: tributà

Català

  • Pronúncia(i): oriental /tɾiˈβu.tə/, occidental /tɾiˈbu.ta/
  • Rimes: -uta

Verb

tributa

  1. Tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del present d'indicatiu de tributar.
  2. Segona persona del singular (tu) de l'imperatiu del verb tributar.

Miscel·lània

  • Síl·labes: tri·bu·ta (3)
  • Anagrames: atribut, butirat, titubar

Llatí

  • Pronúncia(i): /trɪˈbuː.ta/

Adjectiu

tribūta

  1. nominatiu femení singular de tribūtus
  2. nominatiu neutre plural de tribūtus
  3. vocatiu femení singular de tribūtus
  4. vocatiu neutre plural de tribūtus
  5. acusatiu neutre plural de tribūtus

tribūtā

  1. ablatiu femení singular de tribūtus

Nom

tribūta

  1. nominatiu plural de tribūtum
  2. vocatiu plural de tribūtum
  3. acusatiu plural de tribūtum

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads