pies

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

polština

výslovnost

podstatné jméno

  • rod mužský

skloňování

Další informace Substantivum, singulár ...

význam

  1. pes
    • Pies, który był symbolem ofiarności. Pies, który słynie z tego, że ratuje ludzi w potrzebie. Pies z rasy świętego Bernarda. Pies, którego pamiętam jeszcze z rysunków z dziecięcych bajek, z uwieszoną butelką rumu służącą do ratowania zasypanych i zamarzniętych w śniegu. Ten szlachetny pies, tresowany umiejętnie przez swojego pana, stał się tutaj dziką bestią działającą na podobieństwo swojego właściciela i na jego rozkazy. – Pes, který byl symbolem obětavosti. Pes, který je proslulý tím, že zachraňuje lidi v nouzi. Pes z plemene svatého Bernarda. Pes, kterého si pamatuji ještě z obrázků v dětských příbězích, se zavěšeným soudkem rumu, sloužícím k záchraně lidí zasypaných a mrznoucích ve sněh. Ten šlechetný pes, vycvičený záměrně od svého pána, se zde stal divokou bestií konající ku obrazu svého majitele a na jeho povely.[1]
  2. (přeneseně, hanlivě) ohař, čmuchal, policajt

synonyma

  1. —, kundel, skowyr, (oblastně, nářečně) luńt, kejter, sobaka, (knižně) czworonożny przyjaciel
  2. gliniarz, glina

přísloví, rčení a pořekadla

  • jak się chce psa uderzyć, to kij się znajdzie (kdo chce psa bít, hůl si najde)

související

  • psica
  • psina
  • psiątko
  • pieski, psowaty
  • psię
  • psuć
  • psiarnia
  • psisko
  • psioczyć
  • psiarz
Remove ads

poznámky

externí odkazy

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads