Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης

κορυφαία πολιτική διαίρεση της Σοβιετικής Ένωσης From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Οι Σοβιετικές Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες (ρωσικά: союзные республики‎‎ , soyuznye respubliki) της Ε.Σ.Σ.Δ. ήταν εθνοτικά βασισμένα πρωτοκράτη που δημιουργήθηκαν μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση.[1]

Επισκόπηση

Thumb
Μια αίθουσα Σοβιετικής εποχής στο Μουσείο Λένιν του Μπισκέκ, η οποία είναι στολισμένη με σημαίες της Σοβιετικής Ένωσης
Thumb
Αφίσα της ενότητας των σοβιετικών δημοκρατιών στα τέλη της δεκαετίας του 1930. Όλες οι δημοκρατίες, εκτός από τη Ρωσία, εμφανίζονται με τις αντίστοιχες εθνικές ενδυμασίες τους.
Thumb
Αφίσα της ενότητας των σοβιετικών δημοκρατιών στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Σημειώστε ότι ο χάρτης εμφανίζει επίσης την πρωτεύουσα της Καρελο-Φινλανδικής ΣΣΔ, το Πετροζαβόντσκ.

Σύμφωνα με το Άρθρο 76 του Συντάγματος της Σοβιετική Ένωσης, μια Ενωσιακή Δημοκρατία ήταν κυρίαρχη Σοβιετική σοσιαλιστική πολιτεία που είχε ενωθεί με τις άλλες Σοβιετικές Δημοκρατίες της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Το άρθρο 81 του Συντάγματος ανέφερε ότι "τα κυριαρχικά δικαιώματα των Δημοκρατιών της Ένωσης πρέπει να προστατεύονται από την ΕΣΣΔ".[2]

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες της ύπαρξής της, η Σοβιετική Ένωση αποτελούταν από 15 Σοβιετικές Σοσιαλιστικές Δημοκρατίας (ΣΣΔ). Όλες τους, εκτός από τη Ρωσική Ομοσπονδία (μέχρι το 1990), είχαν δικά τους τοπικά παραρτήματα του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος.

Εκτός της επικράτειας της ρωσικής Ομοσπονδίας, οι υπόλοιπες δημοκρατίες αποτελούνταν κυρίως από εδάφη που παλαιότερα αποτελούσαν μέρη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, τα οποία είχαν αποκτηθεί ανάμεσα στην περίοδο του Μεγάλου Βόρειου Πόλεμου του 1700 και της Αγγλο-Ρωσικής Σύμβασης του 1907. 

Το 1944, οι τροποποιήσεις του Πανενωσιακού Συντάγματος επέτρεψαν τη δημιουργία ξεχωριστών παραρτημάτων του Κόκκινου Στρατού για κάθε Σοβιετική Δημοκρατία. Επίσης, επιτρεπόταν η δημιουργία κομισσαριάτων Δημοκρατικού επιπέδου για θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, με αποτέλεσμα να αναγνωρίζονται ως de jure ανεξάρτητα κράτη στο διεθνές δίκαιο. Αυτό επιτράπηκε για δύο Σοβιετικές Δημοκρατίες, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Έτσι, μαζί με την υπόλοιπη ΕΣΣΔ, εντάχθηκαν στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ως ιδρυτικά μέλη το 1945.[3][4][5]

Όλες οι πρώην Δημοκρατίες της Ένωσης είναι ανεξάρτητα κράτη, ενώ έντεκα από αυτές (εκτός από τα κράτη της Βαλτικής, τη Γεωργία και Ουκρανία) είναι πολύ χαλαρά οργανωμένες κάτω από την ηγεσία της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών.

Σύμφωνα με το σύνταγμα, η Σοβιετική Ένωση ήταν μια ομοσπονδία. Σύμφωνα με διατάξεις του Συντάγματος (οι εκδόσεις του συντάγματος υιοθετήθηκαν το 1924, το 1936 και το 1977), κάθε δημοκρατία είχε το δικαίωμα απόσχισης από την ΕΣΣΔ. Σε όλο τον Ψυχρό Πόλεμο, θεωρούταν ότι το συγκεκριμένο νόημα δεν είχε καθόλου νόημα. Ωστόσο το αντίστοιχο Άρθρο 72 του Συντάγματος του 1977 χρησιμοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 1991 για να διαλύσει αποτελεσματικά την ΕΣΣΔ, όταν η Ρωσία, η Ουκρανία και η Λευκορωσία, αποσχίστηκαν από την Ένωση.

Στην πράξη, η ΕΣΣΔ ήταν μια ιδιαίτερα συγκεντρωτική οντότητα από την ίδρυσή της το 1922 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, καθώς οι μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, είχε ως αποτέλεσμα τη χαλάρωση του κεντρικού ελέγχου και την τελική της διάλυση. Σύμφωνα με το σύνταγμα που υιοθετήθηκε το 1936 και τροποποιήθηκε στην ενδιάμεση περίοδο μέχρι τον Οκτώβριο του 1977, το πολιτικό ίδρυμα της Σοβιετικής Ένωσης απαρτιζόταν από τα Σοβιέτ (Συμβούλια) των Αντιπροσώπων του Λαού. Αυτά υπήρχαν σε όλα τα επίπεδα της διοικητικής ιεραρχίας, με τη Σοβιετική Ένωση ως σύνολο κάτω από τον ονομαστικό έλεγχο του Ανωτάτου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ, που βρίσκεται στη Μόσχα εντός της ρωσικής Ομοσπονδίας.

Μαζί με την κρατική διοικητική ιεραρχία, υπήρχε παράλληλη δομή των πολιτικών οργανώσεων, που επέτρεψαν στο πολιτικό γραφείο να ασκεί μεγάλες ποσότητες στην εξουσία των δημοκρατιών. Τα κρατικά διοικητικά όργανα είχαν σημαντικό ρόλο στην εξουσία, καθώς οι διορισμοί όλων των κομματικών και κρατικών αξιωματούχων απαιτούσαν έγκριση από τα κεντρικά όργανα του κόμματος.

Κάθε δημοκρατία είχε εθνικά σύμβολα: μια σημαία, ένα εθνόσημο και με την εξαίρεση της Ρωσίας μέχρι το 1990, ένα ύμνο. Κάθε δημοκρατία της Σοβιετικής Ένωσης είχε τιμηθεί με το παράσημο του Λένιν.

Remove ads

Ενωσιακές Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης

Ο αριθμός των δημοκρατιών της ΕΣΣΔ ποίκιλε από 4 έως 16. Στην πλειοψηφία των ετών και στις αργότερες δεκαετίες της ύπαρξής της, η Σοβιετική Ένωση αποτελούνταν από 15 Σοβιετικές Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες. Αντί να απαριθμούνται με αλφαβητική σειρά, οι δημοκρατίες απαριθμούνταν με συνταγματική σειρά, η οποία, ιδιαίτερα κατά τις τελευταίες δεκαετίες της Σοβιετικής Ένωσης, δεν αντιστοιχούσε στη σειρά οικονομικής δύναμης ή πληθυσμού.

Περισσότερες πληροφορίες Χάρτης των δημοκρατιών της Ένωσης από το 1956 έως το 1991, Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία ...

↑^α Η προσάρτηση των Βαλτικών δημοκρατιών το 1940 θεωρείται παράνομη κατοχή από τις τρέχουσες Βαλτικές κυβερνήσεις και από πολλές Δυτικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.[6][7][8] Η Σοβιετική Ένωση θεωρούσε την αρχική προσάρτηση ως νόμιμη, αλλά αναγνώρισε επίσημα την ανεξαρτησία τους στις 6 Σεπτεμβρίου του 1991, τρεις μήνες πριν από την οριστική διάλυσή της.

Βραχύβιες Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης

Περισσότερες πληροφορίες Χάρτης, Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία ...

Άλλες Σοβιετικές δημοκρατίες

Η Σοβιετική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία του Τουρκεστάν ανακηρύχθηκε το 1918, αλλά δεν επιβίωσε μέχρι την ίδρυση της ΕΣΣΔ, ενώ μετά μετατράπηκε στη βραχύβια Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Τουρκεστάν της ΡΣΟΣΔ. Η Κριμαϊκή Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία (Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ταυρίδας) ανακηρύχθηκε το 1918, αλλά δεν έγινε ενωσιακή δημοκρατία και μετατράπηκε σε αυτόνομη δημοκρατία της ΡΣΟΣΔ, παρόλο που σύμφωνα με απογραφές οι Τάταροι της Κριμαίας είχαν σχετική πλειοψηφία μέχρι τη δεκαετία του 1930 ή του 1940. Όταν η Λαϊκή Δημοκρατία της Τιβά έγινε μέλος της Σοβιετικής Ένωσης το 1944, δεν έγινε ενωσιακή δημοκρατία, αλλά επανιδρύθηκε ως αυτόνομη δημοκρατία εντός της ΡΣΟΣΔ.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ο ηγέτης της λαϊκής Δημοκρατίας της Βουλγαρίας, Τοντόρ Ζίβκοφ, πρότεινε η χώρα του να γίνει ενωσιακή δημοκρατία, αλλά η προσφορά απορρίφθηκε.[9][10][11] Κατά τη διάρκεια του Σοβιετικο–Αφγανικού Πόλεμου, η Σοβιετική Ένωση πρότεινε την προσάρτηση του Βόρειου Αφγανιστάν ως η 16η ενωσιακή δημοκρατία, με το όνομα Αφγανική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία.[12]

Μη πραγματοποιηθέντα Σοβιετική Κράτη

  • Η Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Βεσσαραβίας
  • Η Προσωρινή Πολωνική Επαναστατική Επιτροπή 

Κομμούνες των εργαζομένων

  • Κομμούνα των Εργαζομένων των Γερμανών του Βόλγα
  • Κομμούνα των Εργαζομένων της Έστλαντ (Εσθονίας)
  • Κομμούνα των Εργαζομένων της Καρελίας
  • Κομμούνα των Εργαζομένων του Πέτρογκραντ, αργότερα γνωστή ως Ένωση των Κομμούνων των Βόρειων Περιφερειών
Remove ads

Αυτόνομες δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης

Αρκετές από τις ενωσιακές δημοκρατίες, ιδίως η Ρωσία, διαιρούταν περαιτέρω σε Αυτόνομες Σοβιετικές Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες (ΑΣΣΔ). Οι ΑΣΣΔ ήταν διοικητικά μέρος των αντίστοιχης Ενωσιακές Δημοκρατίες, και ιδρύονταν βασισμένες σε εθνικές/πολιτιστικές γραμμές.

Περισσότερες πληροφορίες Χάρτης, Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία ...

Δείτε επίσης

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads