Αρχαία αγγλική γλώσσα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Αγγλοσαξονική γλώσσα (και Παλαιο-Αγγλική γλώσσα, Αρχαία αγγλική γλώσσα - Ænglisc sprǣc. Old English στην σύγχρονη αγγλική γλώσσα) είναι η πρώιμη μορφή της Αγγλικής που ομιλείτο σε μέρη της σημερινής Αγγλίας και νότιας Σκωτίας από τον 5ο αιώνα ως τον 12ο αιώνα. Είναι μία από τις δυτικές γερμανικές γλώσσες και συνεπώς μοιάζει με την αρχαία φριζική και την αρχαία σαξονική. Συγγενεύει επίσης με την αρχαία νορδική (και, κατ' επέκταση, με τη σύγχρονη ισλανδική).
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Παλαιά Αγγλικά | |
---|---|
Ænglisc sprǣc | |
Αγγλοσαξωνικά | |
Λεπτομέρεια από την πρώτη σελίδα του χειρογράφου του Μπέογουλφ, στην οποία αναγράφονται οι λέξεις «ofer hron rade», οι οποίες μεταφράζονται ως «επί της οδού της φάλαινας (θάλασσα)». Αποτελεί παράδειγμα παλαιού αγγλικού γλωσσικού μηχανισμού, του κένινγκ. | |
Προφορά | Πρότυπο:IPA-ang |
Περιοχή | Αγγλία (εξαιρουμένου του νοτιοδυτικού και βορειοδυτικού άκρου της), νότιο και ανατολικό τμήμα της Σκωτίας, καθώς και εδάφη στα ανατολικά της σημερινής Ουαλίας. |
Εποχή | Κυρίως εξελίχθηκε στα Μέσα Αγγλικά και στα Πρώιμα Σκωτικά έως τον 13ο αιώνα |
Ταξινόμηση | Ινδοευρωπαϊκές
|
Διάλεκτοι | Κεντ Μερκίας Νορθουμβρίας Δυτικά Σαξονικά |
Σύστημα γραφής | λατινική γραφή, futhorc και futhark |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2 | ang |
ISO 639-3 | ang |
Glottolog | olde1238 [1] |
Χάρτης της εδαφικής επέκτασης των αρχαίων νορδικών και παραπλήσιων γλωσσών στις αρχές του 10ου αιώνα. Με κόκκινο σημειώνονται οι περιοχές όπου ομιλούνταν η αρχαία δυτική νορβηγική διάλεκτος· με πορτοκαλί σημειώνονται οι περιοχές όπου ομιλείτο η αρχαία ανατολική νορβηγική διάλεκτος. Στη ροζ περιοχή ομιλούντο τα αρχαία γκοτλανδικά και στην πράσινη περιοχή ομιλούνταν άλλες γερμανικές γλώσσες με τις οποίες υπήρχε ακόμη δυνατότητα μερικής αλληλοκατανόησης με τους ομιλητές των αρχαίων νορβηγικών. | |
IPA |
Η αγγλοσαξονική δεν ήταν μια στατική γλώσσα, καθώς ομιλείτο για περίπου 700 χρόνια – από την εποχή των μεταναστεύσεων των Αγγλοσαξόνων που δημιούργησαν την Αγγλία τον 5ο αιώνα μέχρι την περίοδο κατάκτησης της Αγγλίας από τους Νορμανδούς το 1066, μετά από την οποία η γλώσσα υπέστη ριζικές αλλαγές. Κατά τη διάρκεια αυτής της πρώιμης περιόδου αφομοίωσε μερικά χαρακτηριστικά των γλωσσών με τις οποίες ήρθε σε επαφή, όπως τα κελτικά και τις δύο διαλέκτους των αρχαίων νορδικών μετά την εισβολή των Βίκιγκς, που κατέλαβαν τη βόρεια και ανατολική Αγγλία.