Κυβέρνηση Στέφανου Στεφανόπουλου 1965
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η κυβέρνηση του Στέφανου Στεφανόπουλου σχηματίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1965 μετά την δεύτερη αποτυχία των αποστατών της Ένωσης Κέντρου να σχηματίσουν κυβέρνηση.
Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 17 Σεπτεμβρίου 1965 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 22 Δεκεμβρίου 1966 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Στέφανος Χ. Στεφανόπουλος |
Αντιπρόεδρος Κυβέρνησης | Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας Ηλίας Τσιριμώκος (έως 14 Απριλίου 1966) |
Συνολικός αριθμός Μελών | 42 |
Συμμετέχοντα κόμματα | Ένωση Κέντρου (αποστάτες) - ΕΡΕ - Κόμμα Προοδευτικών |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | κυβέρνηση συνεργασίας κομμάτων διορισμένη από τον βασιλιά |
Αξιωματική Αντιπολίτευση | Ένωση Κέντρου |
Αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης | Γεώργιος Παπανδρέου |
Ιστορία | |
Θητεία νομοθετικού σώματος | 19 Μαρτίου 1964 - 14 Απριλίου 1967 (Η΄ κοινοβουλευτική περίοδος) |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Ηλία Τσιριμώκου 1965 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου 1966 |
Η προηγούμενη προσπάθεια της κυβέρνησης Τσιριμώκου έπεσε στο κενό, καθώς δεν μπόρεσε να κατακτήσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, και παραιτήθηκε στις 29 Αυγούστου 1965, παραμένοντας όμως τυπικά στην διακυβέρνηση της χώρας μέχρι να ορκιστεί νέα κυβέρνηση. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος αποφάσισε την σύγκληση του Συμβουλίου του Στέμματος , προκειμένου να βρεθεί κυβερνητική λύση. Προσκλήθηκαν οι πρώην Πρωθυπουργοί, Παπανδρέου, Κανελλοπουλος, Τσαλδάρης, Καραμανλής, Γονατάς, Μαυρομιχάλης, Πουλίτσας, Γεωργακόπουλος, Κιουσόπουλος, Πιπινέλης, Παρασκευόπουλος, Δόβας, Αθανασιαδης-Νοβας, Τσιριμωκος και Μαρκεζίνης. Δεν παρέστησαν ο Καραμανλής, ο Πουλίτσας, ο Μαυρομιχάλης (γιατί απουσίαζαν) και ο Γεωργακόπουλος (ασθενούσε), ενώ δεν προσκλήθηκε ο πρόεδρος της ΕΔΑ, Ιωάννης Πασαλίδης.[1] Οι συμμετέχοντες στο Συμβούλιο προέκριναν ως λύση την συνέχιση των συνομιλιών μεταξύ των κομμάτων, προκειμένου να σχηματιστεί κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας, όπως και τελικά έγινε.
Στις 17 Σεπτεμβρίου ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση και στις 25 Σεπτεμβρίου πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή. Το νέο κυβερνητικό σχήμα υπερψήφισαν οι 45 ανεξαρτητοποιημένοι από την Ένωση Κέντρου βουλευτές, οι 99 της ΕΡΕ και οι 8 του Κόμματος Προοδευτικών (το Κόμμα των Προοδευτικών συμμετείχε και στην κυβέρνηση, με τον Αλέξανδρο Καραθόδωρο), συγκεντρώνοντας έτσι 152 βουλευτές υπέρ, ενώ καταψήφισαν οι 126 βουλευτές της Ένωσης Κέντρου και οι 22 της ΕΔΑ.[2]
Η διακυβέρνηση με οριακή πλειοψηφία δεν ήταν εύκολη και η κυβέρνηση συχνά πιεζόταν από την ανάγκη διατήρησης των ισορροπιών προκειμένου να επιβιώσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η -κατόπιν βασιλικής πιέσεως- ανάθεση της αρχηγίας του ΓΕΣ στον Γρηγόριο Σπαντιδάκη και η τοποθέτηση από μέρους του, σε επιτελικές θέσεις, των στρατιωτικών που θα έκαναν σε λίγο το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967.[3]. Η διαφωνία, επίσης, με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ηλία Τσιριμώκο, τον Μάρτιο του 1966, σχετικά με τον διορισμό του Γεωργίου Γρίβα ως αρχηγού των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην Κύπρο, και η συνακόλουθη παραίτησή του στις 10 Απριλίου, είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια της πλειοψηφίας και την πρόκληση κυβερνητικής κρίσης. Ο Γεώργιος Παπανδρέου κατέθεσε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, η οποία όμως κατά την ψηφοφορία της 25ης Απριλίου, κατάφερε να διασωθεί με τις ψήφους της ΕΡΕ, του Κόμματος Προοδευτικών και του ΦΙ.ΔΗ.Κ. [4]