Νέο βασίλειο (αρχαία Αίγυπτος)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Νέο βασίλειο, είναι η περίοδος της αρχαίας αιγυπτιακής ιστορίας μεταξύ του 16ου και 11ου αιώνα προ Χριστού, και που περιλαμβάνει τη Δέκατη όγδοη, Δέκατη ένατη, και Εικοστή Δυναστεία Φαραώ. Η ραδιοχρονολόγηση τοποθετεί την ακριβή απαρχή του Νέου βασιλείου μεταξύ του 1570 και 1544 π.Χ.[1]. Το Νέο βασίλειο ακολούθησε την Δεύτερη μεταβατική περίοδο και ακολουθήθηκε από τη Τρίτη μεταβατική περίοδο. Ήταν η περίοδος με τη μεγαλύτερη ευημερία της Αιγύπτου και σηματοδότησε το απόγειο της δύναμής της[2].
|
Το τελευταίο μέρος αυτής της περιόδου, υπό την 19η και 20η Δυναστεία (1292–1069 π.Χ.), είναι γνωστό ως η περίοδος των Ραμεσσίδων, που πήρε το όνομα αυτό από τους 11 φαραώ με το όνομα Ραμσής, αρχίζοντας με τον ιδρυτη της 19ης Δυναστείας Ραμσή Α΄[2].
Ίσως ως αποτέλεσμα της ξένης κυριαρχίας των Υξώς κατά τη Δεύτερη μεταβατική περίοδο, κατά την περίοδο του Νέου βασιλείου η Αίγυπτος προσπάθησε να δημιουργήσει μια ζώνη προστασίας μεταξύ του Λεβάντε και της Αιγύπτου, και είναι κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής που η Αίγυπτος γνώρισε τη μεγαλύτερη εδαφική της επέκταση. Παρομοίως, σε απάντηση στις πολύ επιτυχημένες επιθέσεις το 17ο αιώνα κατά τη Δεύτερη μεταβατική περίοδο από το Βασίλειο του Κους[3], οι ηγεμόνες του Νέου βασιλείου αναγκάστηκαν να επεκταθούν νότια, στην περιοχή της Νουβίας και να κατέχουν μεγάλες περιοχές στην περιοχή της Εγγύς Ανατολής. Στο Βορά, οι αιγυπτιακές στρατιές πολέμησαν εκείνες των Χετταίων για τον έλεγχο της περιοχής της σημερινής Συρίας.