Πρώτη Τριανδρία
πολιτική συμμαχία στην Αρχαία Ρώμη / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Πρώτη Τριανδρία, λατιν.: Prima Triumviratus (60–53 π.Χ.) ήταν μια άτυπη συμμαχία μεταξύ τριών επιφανών πολιτικών της ύστερης Ρωμαϊκής Δημοκρατίας: του Γάιου Ιούλιου Καίσαρα, του Γναίου Πομπηίου Μάγκνου και του Μάρκου Λικίνιου Κράσσου.
Το σύνταγμα της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας ήταν ένα σύνθετο σύνολο ελέγχων και ισορροπιών, που είχαν σχεδιαστεί για να εμποδίσουν έναν άνθρωπο να αναβιβαστεί επάνω από τους υπόλοιπους και να δημιουργήσει μια μοναρχία. Προκειμένου να παρακάμψουν αυτά τα συνταγματικά εμπόδια, ο Καίσαρας, ο Πομπήιος και ο Κράσσος σχημάτισαν μια μυστική συμμαχία, στην οποία υποσχέθηκαν να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους, για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Σύμφωνα με τον Α. Γκόλντσγουορθυ, η συμμαχία «δεν ήταν μια εγκάρδια ένωση ανδρών με τα ίδια πολιτικά ιδανικά και φιλοδοξίες», αλλά μια ένωση όπου «όλοι [επιζητούσαν] προσωπικό πλεονέκτημα».
Ως ανιψιός του Γάιου Μάριου, ο Ι. Καίσαρας ήταν εκείνη την εποχή πολύ καλά συνδεδεμένος με την παράταξη των Λαικών (Populares), η οποία πίεζε για κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Ήταν επιπλέον ο pontifex maximus —ο αρχιερέας στη ρωμαϊκή θρησκεία— και μπορούσε να επηρεάσει σημαντικά την πολιτική (ιδίως μέσω της ερμηνείας των οιωνών). Ο Πομπήιος ήταν ο μεγαλύτερος στρατιωτικός ηγέτης της εποχής, έχοντας κερδίσει τους πολέμους εναντίον του Σερτόριου (80–72). π.Χ.), του Μιθριδάτη (73–63 π.Χ.) και των πειρατών της Κιλικίας (66 π.Χ.). Αν και κέρδισε τον πόλεμο εναντίον του Σπάρτακου (73–71 π.Χ.), ο Λ. Κράσσος ήταν κυρίως γνωστός για τον μεγάλο πλούτο του, τον οποίο απέκτησε μέσω έντονης κερδοσκοπίας γης. Τόσο ο Πομπήιος, όσο και ο Κράσσος είχαν επίσης εκτεταμένα δίκτυα πελατών ως πάτρωνες. Η συμμαχία εδραιώθηκε με τον γάμο του Πομπήιου με την κόρη του Καίσαρα Ιουλία το 59 π.Χ. Χάρη στη συμμαχία, ο Καίσαρας έλαβε μια εξαιρετική διοίκηση στη Γαλατία και την Ιλλυρία για πέντε χρόνια, ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει την κατάκτηση της Γαλατίας. Το 56 π.Χ. η Τριανδρία ανανεώθηκε στη διάσκεψη της Λούκκα, στην οποία οι τρεις άνδρες συμφώνησαν να μοιραστούν τις ρωμαϊκές επαρχίες μεταξύ τους. Ο Καίσαρας μπορούσε να κρατήσει τη Γαλατία για άλλα πέντε χρόνια, ενώ ο Πομπήιος έλαβε την Ισπανία (Ιβηρική) και τον Κράσσος τη Συρία. Ο Κράσσος ξεκίνησε μια εκστρατεία κατά των Πάρθων για να ανταποκριθεί στις νίκες του Καίσαρα στη Γαλατία, αλλά απεβίωσε στην καταστροφική ήττα των Καρχεών το 53 π.Χ..
Το τέλος του Κράσσου τερμάτισε την Τριανδρία και άφησε τον Καίσαρα και τον Πομπήιο αντιμέτωπους. Η σχέση τους είχε ήδη υποβαθμιστεί μετά το τέλος της Ιουλίας το 54 π.Χ. Ο Πομπήιος τάχθηκε στη συνέχεια με τους Αρίστους (Optimates), τη συντηρητική φατρία που εναντιvώτανστους Λαοφιλείς, και πολέμησε ενεργά τον Καίσαρα στη Σύγκλητο. Το 49 π.Χ., με την ολοκλήρωση της κατάκτησης της Γαλατίας, ο Καίσαρας αρνήθηκε να απελευθερώσει τις λεγεώνες του και αντ' αυτού εισέβαλε στην Ιταλία από τα βόρεια διασχίζοντας τον Ρουβίκωνα με τον στρατό του. Ο επόμενος εμφύλιος πόλεμος οδήγησε τελικά στη νίκη του Καίσαρα επί του Πομπήιου στη μάχη των Φαρσάλων το 48 π.Χ. και η δολοφονία του τελευταίου στην Αίγυπτο των Πτολεμαίων, όπου κατέφυγε μετά τη μάχη. Στα 44 π.Χ., ο Καίσαρας δολοφονήθηκε στη Ρώμη και τον επόμενο χρόνο ο υιοθετημένος γιος του Οκταβιανός (αργότερα γνωστός ως Αύγουστος) σχημάτισε τη Δεύτερη Τριανδρία με τον Μάρκο Αντώνιο και τον Μάρκο Αιμίλιο Λέπιδο.